منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 214

و در روایت چهارم از باب چهل و دوم از باب‌های مهریه فرمودۀ معصوم علیه السلام که: «و مسلمانان پایبند به شرطهای‌شان هستند.»

و در باب هفتم از باب‌های طلاق، مطالبی هست دالّ بر این‌که شرط مخالف با کتاب خدا باطل است.

باب 7 شرط برگرداندن ثمن توسط فروشنده در مدت معین و پس گرفتن کالا

617- (1) سعید بن یسار گوید: «به امام صادق علیه السلام گفتم: ما با گروهی از اهل عراق و دیگران معاشرت داریم. به آنان جنس می‌فروشیم و ده به دوازده و ده به سیزده سود می‌بریم. معاملات ما با آنها یک ساله و مانند آن است. آنان کالایی که از ما خریده‌اند، می‌فروشند و پولش را نیز تحویل می‌گیرند و در برابر پولی که برای خرید کالا به ما بدهکارند، زمین و خانه‌شان را به ما واگذار می‌کنند و نوشته می‌دهند. پس ما با آنان شرط می‌کنیم که اگر پول را تا زمان مقرّر آوردند، خانه و زمین‌شان را به آنان بازگردانیم. در غیر این صورت، خانه و زمین مال ماست. نظر شما دربارۀ این معامله چیست؟

امام علیه السلام فرمود: نظر من این است که اگر به قرارداد عمل نکردند، آن مال شماست و اگر پول را سر وقت آوردند، آن را به آنها بازگردانید.»

618- (2) ابو جارود از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «در صورتی که کالایی را با شرطی به کسی فروختی، اگر خریدار به شرط عمل کرد [معامله لازم می‌شود] و در غیر این صورت خیار معامله به دست توست (یا کالا متعلق به توست).»

619- (3) معاویة بن میسره گوید: «شنیدم که ابوجارود از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی سوال می‌کرد که