منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 230

باب 8 حکم سلب مسئولیت فروشنده از عیب

663- (1) جعفر بن عیسی گوید: «نامه‌ای به این مضمون به امام موسی بن جعفر علیه السلام نوشتم: فدایت گردم! کالایی به مزایده گذاشته می‌شود. منادی ندا می‌دهد و در هنگام ندا نسبت به همۀ عیب‌های کالا از خود، سلب مسئولیت می‌کند. شخصی آن را می‌خرد و به آن راضی می‌شود و جز پرداخت پول چیزی نمی‌ماند که ناگهان خریدار پشیمان می‌شود و ادعای وجود عیب‌هایی در آن می‌کند که از آنها بی‌خبر بوده است. منادی می‌گوید: من از آنها سلب مسئولیت کردم و خریدار می‌گوید: من آن را نشنیدم. آیا سخن خریدار پذیرفته می‌شود و پرداخت بها بر او لازم نیست یا سخنش پذیرفته نمی‌شود و پرداخت بهای آن لازم است؟ امام علیه السلام در پاسخ مرقوم فرمود: پرداخت بها بر او لازم است.»

664- (2) در کتاب دعائم الاسلام روایت می‌شود که: «امام صادق علیه السلام دربارۀ فروشندۀ حیوان و کالا که نسبت به همۀ عیب‌های آن از خود سلب مسئولیت می‌کند، فرمود: از وی سلب مسئولیت نمی‌شود تا خریدار را از عیبی که نسبت به آن سلب مسئولیت کرده، آگاه کند و آن را به وی نشان دهد.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت سوم از باب دوازدهم از باب‌های خیار فرمودۀ معصوم علیه السلام که: «هرگاه شخصی کالایی بخرد که در آن عیب و کاستی باشد و فروشنده نسبت به آن از خود سلب مسئولیت نکند و آن را بیان نکند، آن‌گاه خریدار در آن تصرف کند ... معامله بر او لازم و قطعی می‌شود و به اندازۀ کاهش قیمت حاصل از آن عیب به وی پرداخت می‌شود.»

و در روایت ششم فرموده معصوم علیه السلام که: «... پس در آن عیبی بیابد که فروشنده نسبت به آن از خود سلب مسئولیت نکرده، خریدار حق بازگرداندن آن را دارد.»

می‌آید:

در باب بعدی، آنچه مناسب با آن است، خواهد آمد.

باب 9 جواز مخلوط کردن کالای مرغوب و نامرغوب و مرطوب کردن کالا

665- (1) محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام دربارۀ مخلوط کردن مواد خوراکی مرغوب و نامرغوب سوال شد. امام علیه السلام فرمود: اگر هر دوی آنها دیده می‌شود، اشکال ندارد تا وقتی که مرغوب، نامرغوب را نپوشاند.»