منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 274

امام علیه السلام فرمود: آن را از جانب خودت یا از جانب صاحبانش صدقه بده.

گفتم: در آن طلا و نقره وآهن وجود دارد. به چه چیز آن را بفروشم؟

امام علیه السلام فرمود: آن را با مواد خوراکی معامله کن.

گفتم: اگر خویشان نیازمندی داشته باشم، می‌توانم به آنها بدهم؟

امام علیه السلام فرمود: آری.»

840- (2) علی صائغ [/ زرگر] از امام علیه السلام دربارۀ خاکروبۀ زرگران و فروش آن سوال کرد. امام علیه السلام فرمود:

«آیا نمی‌توانی از صاحبش درخواست حلالیت کنی؟

گفتم: نه؛ وقتی به او بگویم، مرا متهم می‌کند.

امام علیه السلام فرمود: آن را بفروش.

گفتم: به چه چیز بفروشم؟

امام علیه السلام فرمود: به مواد خوراکی بفروش.

گفتم: با بهای آن چه کنم؟

امام علیه السلام فرمود: آن را یا از جانب خودت یا از جانب صاحبش صدقه بده.

گفتم: اگر خویشاوند نیازمندی داشته باشم، آیا به او بدهم؟

امام علیه السلام فرمود: آری.»

841- (3) در کتاب دعائم الاسلام روایت می‌شود که امام صادق علیه السلام فرمود: «خریدن خاک معدن با دینار به صورت نقد اشکال ندارد و در نسیۀ آن خیری نیست.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت یکم از باب دهم از باب‌های خرید و فروش این گفته که: «درباره خریدن طلا با خاک معدنش، سوال شد. امام علیه السلام فرمود: اشکال ندارد.»

باب 3 حکم معاملۀ کالاهای ساخته شده از طلا و نقره

842- (1) عبدالرحمان بن حجاج گوید: «به امام علیه السلام گفتم: شمشیرهای آراسته به نقره تا سر رسید معینی به طلا فروخته می‌شوند.

امام علیه السلام فرمود: مردم [اهل سنت] در نسیه آن که رباست اختلافی ندارند و تنها در معاملۀ نقدی آن اختلاف دارند.

گفتم: آیا به صورت نقد با درهم معامله کنند؟