منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 298

بخش هفتم: باب‌های بیع میوه‌ها، درختان و زراعت

باب 1 حکم معاملۀ میوه و خوردن رهگذر از آن

و معاملۀ رطب، برگ حنا، توت و مانند آن

934- (1) حسن بن علی وشّاء گوید: «از امام رضا علیه السلام سؤال کردم: آیا معاملۀ [خرمای] نخل هنگامی که بار دهد، جایز است؟

امام علیه السلام فرمود: معاملۀ آن جایز نیست تا این‌که به مرحلۀ زَهْو رسد.

گفتم: فدایت شوم! زهو چیست؟

امام علیه السلام فرمود: سرخ شدن و زرد شدن و مانند آن.»

حسن بن علی فرزند دختر الیاس نظیر این حدیث را بدون واژۀ «و مانند آن» از امام کاظم علیه السلام روایت کرده است.

935- (2) در کتاب المقنع آمده است: «معاملۀ [خرمای] نخل هنگام بار دادن جایز نیست تا این‌که به مرحلۀ زَهْو رسد و آن سرخ شدن و زرد شدن خرما است و جایز نیست پیش از ظاهر شدن میوه- به دلیل بیم آفت- آن را تا یک سال بخرد. تا این‌که آشکار شود و اشکال ندارد آن را دو سال یا سه سال یا چهار یا بیش از آن بخرد و دلیل آن این است که اگر در این سال بار ندهد، در سال آینده بار می‌دهد و اگر آن را برای یک سال خریدی، پس نخر تا برسد.»

936- (3) علی بن ابی حمزه گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی [میوه] باغی را می‌خرد که در آن درخت خرما و سایر درختانِ میوه است. برخی از درختان، میوه داده و برخی هنوز میوه نداده است.