منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 414

1358- (2) سکونی از امام صادق علیه السلام از پدرش علیه السلام از نیاکانش علیهم السلام از علی علیه السلام روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «مرکب به رهن گذاشته شده را می‌توان سوار شد و هزینۀ آن به عهده کسی است که بر آن سوار می‌شود و شیر حیوان به رهن گذاشته شده نوشیده می‌شود و هزینه‌اش به عهدۀ کسی است که شیرش را می‌نوشد.»

1359- (3) موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر از پدرش علیه السلام از نیاکانش علیهم السلام روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «مرکب به رهن گذاشته شده را سوار می‌شوند و هزینۀ آن به عهدۀ کسی است که سوارش می‌شود.»

1360- (4) با همان سند از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت می‌شود که فرمود: «حیوان به رهن گذاشته شده دوشیده می‌شود و بر آن سوار می‌شوند.»

1361- (5) در کتاب عوالی اللئالی روایت می‌شود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «حیوان به رهن گذاشته شده دوشیده می‌شود و بر آن سوار می‌شوند و هزینه‌اش به عهدۀ کسی است که آن را می‌دوشد و بر آن سوار می‌شود.»

باب 7 حکم فروش رهن

1362- (1) عبید بن زراره گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: شخصی چیزی را برای مدت معینی به رهن گذاشت و سپس ناپدید شد. آیا برای وی مهلتی است که پس از آن رهن او فروخته شود؟

امام علیه السلام فرمود: نه، تا این‌که صاحبش بیاید.»