منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 421

باب 10- حکم تلف شدن رهن نزد راهن

1386- (1) ابو بصیر گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: شخصی صد دینار از دیگری وام می‌گیرد و به اندازۀ صد دینار جواهراتی نزد وی به رهن می‌گذارد، آن‌گاه جواهرات خود را عاریه می‌گیرد و آنها تلف می‌شود. آیا راهن در این مورد چیزی به وام دهنده بدهکار است؟

امام علیه السلام فرمود: خسارت رهن به عهدۀ صاحب آن است؛ زیرا او آن را نابود کرده است و برای وام‌دهنده تلف و زیانی نیست.»

باب 11 جواز خرید مال به رهن گذاشته شده توسط مرتهن

1387- (1) هشام بن سالم گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: شخصی از دیگری طلبکار است و در مقابل آن به رهن گرفته است. آیا می‌تواند رهن را از راهن بخرد؟

امام علیه السلام فرمود: آری.»

نظیر این حدیث را حلبی نیز از امام صادق علیه السلام روایت کرده است.