منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 448

فصل هشتم: باب‌های صلح و حکم مشتبهات و مشترکات

باب 1 جواز صلح

1472- (1) حفص بن بختری از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «صلح در میان مردم جایز است.»

1473- (2) در کتاب من لا یحضره الفقیه روایت می‌شود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «صلح در میان مسلمانان روا و گذراست مگر صلحی که حرامی را حلال یا حلالی را حرام کند.»

مسعدة بن صدقه از امام صادق علیه السلام از پدرش علیه السلام از نیاکانش علیهم السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز این حدیث را روایت کرده است.

ارجاعات

گذشت:

در روایت یکم از باب هشتم از باب‌های ضمان فرمودۀ امام علیه السلام که: «او بیشتر از آنچه بر آن مصالحه کرده است، حق ندارد.»

می‌آید:

و در روایات باب بعدی، مناسب با این بحث خواهد آمد.

در روایت پانزدهم از باب ششم از باب‌های قضاء فرمودۀ معصوم علیه السلام که: «صلح در میان مسلمانان روا و جایز است؛ مگر صلحی که حلالی را حرام یا حرامی را حلال کند.»