منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 470

فصل دهم: باب‌های مضاربه

باب 1 استحباب مضاربه و عدم جواز تخلف عامل از شروط سرمایه‌گذار وحکم زکات مال مضاربه

1538- (1) ابوالصباح کنانی روایت می‌کند که امام صادق علیه السلام دربارۀ شخصی که با سرمایۀ دیگران تجارت می‌کند، فرمود: «سود برای اوست و چیزی از زیان برعهدۀ او نیست مگر در صورت مخالفت با دستورات صاحب مال.»

1539- (2) ابوالصباح کنانی گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی برای مضاربه به دیگری مال می‌دهد تا با آن به سرزمین معینی مسافرت کند و او را از رفتن به جاهای دیگر نهی می‌کند ولی عامل با دستور او مخالفت می‌کند و به سرزمین دیگری می‌رود و مال نابود می‌شود.

امام علیه السلام فرمود: او ضامن است ولی اگر مال سالم مانده و سود کرده بود، سود میان‌شان تقسیم می‌شد.»

1540- (3) ابو بصیر روایت می‌کند که: «امام صادق علیه السلام دربارۀ شخصی که برای مضاربه مال در اختیار دیگری می‌گذارد و او را از رفتن به سرزمین دیگری نهی می‌کند ولی او از دستور او سر پیچی می‌کند، فرمود: در صورتی که با شرایط او مخالفت و سرپیچی کند، ضامن است ولی سود آن میان‌شان تقسیم می‌شود.»