منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 475

باب 3 سود برای عامل بدون ضمان مگر در صورت کوتاهی و حکم ضمانت از عامل

1560- (1) ابو بصیر گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ شخصی سؤال کردم که به دیگری می‌گوید: کالایی را برای من بخر و سود آن نصف، نصف.

امام علیه السلام فرمود: اشکال ندارد.»

1561- (2) محمدبن قیس از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: «هرکس با مالِ [دیگری] به شرط نیمی از سود آن تجارت کند، ضمانتی برعهدۀ او نیست و فرمود: هرکس تاجری را کفالت کند، غیر از سرمایه‌اش چیزی برای او نیست و سود به او تعلق نمی‌گیرد.»

1562- (3) محمد بن قیس از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیر مؤمنان علیه السلام دربارۀ تاجری که با مال [دیگری] به شرط نیمی از سود تجارت می‌کرد، حکم کرد که ضمانتی به عهدۀ تاجر نیست و فرمود: هرکس تجارت‌کننده با مالش را کفالت کند، غیر از سرمایه چیزی بر او نیست و سود به او تعلق نمی‌گیرد.»

1563- (4) در کتاب دعائم الاسلام از امیر مؤمنان علیه السلام روایت می‌شود که فرمود: «هرکس مالی را برای مضاربه بگیرد، ضمانتی برعهدۀ او نیست. آن‌گاه اگر در معرض اتهام قرار گرفت، سوگند داده می‌شود و چیزی از زیان برعهدۀ او نیست.»

1564- (5) محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر علیه السلام سؤال کردم: شخصی مالی را تحویل می‌گیرد تا برای صاحب مال کالایی بخرد ولی آن مال تلف می‌شود یا دزد به آن می‌زند آیا آن شخص ضامن است؟

امام علیه السلام فرمود: پس از امین بودن وی، غرامتی به عهدۀ او نیست.»