منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 482

فصل یازدهم: باب‌های درختکاری و زراعت و مزارعه و مساقات

باب 1 استحباب درخت‌کاری

خداوند تعالی می‌فرماید: «توکل‌کنندگان باید برخدا توکل کنند.» «1»

1577- (1) زراره از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «شخصی امیر مؤمنان علیه السلام را مشاهده کرد که بر روی یک وسق [/ 180 کیلوگرم] هستۀ خرما نشسته است. سؤال کرد: این چیست که بر روی آن نشسته‌ای، ای ابوالحسن؟

امام علیه السلام فرمود: یکصد هزار درخت خرما- ان‌شاءالله.

امام باقر علیه السلام می‌فرماید: حضرت علی علیه السلام هسته‌ها را کاشت و حتی یکی از آنها هدر نرفت و همه به درخت تبدیل شد.»

1578- (2) عبدالله بن سنان از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیر مؤمنان علیه السلام با چند بار هستۀ خرما بیرون می‌رفت. به وی گفته می‌شد: ای ابوالحسن! اینها که به همراه داری چیست؟

علی علیه السلام در پاسخ می‌فرمود: درخت خرماست- اگر خدا بخواهد. آن‌گاه امام علیه السلام آنها را می‌نشاند و حتی یکی از آنها هَدَر نمی‌رفت.»

1579- (3) جابر بن عبدالله انصاری گوید: «روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وارد باغ امّ‌معبد شد و پرسید: این نهال‌ها را مسلمان نشانده یا کافر؟

امّ معبد گفت: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله! آنها را مسلمان کاشته است.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ مسلمانی نیست که نهالی بکارد و انسان یا حیوان یا پرنده از آن بخورد مگر آن‌که تا روز قیامت برای وی صدقه بنویسند.»

(1). ابراهیم 14/ 12.