منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 544

باب 3 حکم مال پیدا شده در منزل و صندوق انسان

1793- (1) جمیل بن صالح گوید: «به امام صادق علیه السلام گفتم: شخصی یک دینار در خانه‌اش می‌یابد.

امام علیه السلام فرمود: آیا غیر از او کسی به منزلش رفت و آمد می‌کند؟

گفتم: آری، بسیار.

امام علیه السلام فرمود: این گمشده است.

گفتم: شخصی در صندوقش یک دینار پیدا می‌کند.

امام علیه السلام فرمود: آیا غیر از او دیگری دستش را داخل آن می‌کند یا چیزی در آن می‌گذارد؟

گفتم: نه.

امام علیه السلام فرمود: آن متعلق به اوست.»

باب 4 حکم پیدا کردن مال دفن شده

1794- (1) محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر علیه السلام دربارۀ درهم‌هایی که در خانه پیدا می‌شود، سؤال کردم.

امام علیه السلام فرمود: اگر آن خانه آباد است و اهلش در آن هستند، مال آن هاست و اگر خرابه است و اهلش از آن کوچ کرده‌اند، پس یابنده، به آن سزاوارتر است.»

1795- (2) در کتاب المقنع آمده است: «اگر مال گمشده‌ای را در خانۀ آبادی یافتی، آن متعلق به اهل خانه است و اگر خانه، خراب است، آن متعلق به توست.»

1796- (3) در کتاب دعائم الاسلام روایت می‌شود که از امیر مؤمنان علیه السلام دربارۀ درهم هایی که در خانه‌ها پیدا می‌شود، سؤال شد. امام علیه السلام فرمود: «اگر خانه آباد است، آنها متعلق به اهل خانه است و اگر خانه، خراب است، همانند مال گمشده است.»

1797- (4) اسحاق بن عمار گوید: «ازامام موسی بن جعفر علیه السلام سؤال کردم: شخصی در یکی از خانه‌های مکه منزل گرفت و در آنجا حدود هفتاد درهم یافت که در زمین دفن شده بود. آنها را برداشت و بدون آن‌که به کسی بگوید، به کوفه آورد. اکنون با آنها چه کند؟

امام علیه السلام فرمود: از اهل آن منزل دربارۀ آنها سؤال کند، شاید آنها درهم‌ها را بشناسند.

گفتم: اگر آنها را نشناختند، تکلیف چیست؟

امام علیه السلام فرمود: آنها را صدقه دهد.»