منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 587

1948- (2) از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: «هرکس به برده‌ای امانت بسپارد و آن برده امانت را تلف کند، ضمانتی برعهدۀ برده نیست؛ بلکه آن دین برعهدۀ برده خواهد بود که هروقت آزاد شد، از وی مطالبه می‌شود و اگر برده اجازه تجارت داشته باشد به عهدۀ صاحبش چیزی ثابت نمی‌شود، مگر آن‌که صاحبش اجازه پذیرفتن امانت به وی داده باشد یا امانت در رابطه با نوعی تجارت باشد و اگر برده به امانتی اعتراف کند، اقرارش بی‌اثر است.»

باب 10 حکم مهر زدن بر امانت با انگشتری عقیق

1949- (1) زید زرّاد از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «ای کنیز! آن کیسه را با انگشتری عقیق مهر کن که در این صورت همواره محفوظ است تا امانت ما به دست‌مان بازگردد.»