منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 78

باب 20 حکم بیع مجهولات و غیر مقدور و تسلیم

97- (1) مسمع از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیر مؤمنان علیه السلام از خریدن آنچه در تور صیاد می‌افتد، نهی کرد. به این صورت که بگوید، تورت را بینداز. پس هر آنچه بیرون آمد در برابر فلان مقدار از اموال من، متعلق به من باشد.»

98- (2) احمد بن محمد بن ابی نصر با واسطه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هر گاه در تالابی نی وجود نداشته باشد، مقداری ماهی گرفته می‌شود و با ماهی‌های موجود در آن فروخته می‌شود.»

99- (3) معاویة بن عمار از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «خریدن تالاب در صورتی که در آن نی باشد، اشکال ندارد.»

100- (4) ابوبصیر دربارۀ خریدن برکه‌ای که در آن نی نیست و فقط آب است، روایت می‌کند که امام صادق علیه السلام فرمود: «مشتی ماهی صید می‌کند و می‌گوید: این ماهی‌ها را همراه آنچه در برکه است، در برابر فلان مبلغ از تو می‌خرم!»

101- (5) اسماعیل بن فضل هاشمی گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی جزیۀ مردم و مالیات نخل‌ها و آبگیرها و پرندگان را در برابر مبلغی می‌پذیرد؛ در حالی که نمی‌داند چیزی از آن‌ها وجود دارد یا نه. [آیا این کار جایز است؟]

امام علیه السلام فرمود: اگر بداند که از میان آن‌ها به یک چیز دست یافته شده، آن را خریداری کن و بپذیر.»

و با سند دیگری اسماعیل بن فضل گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: