منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 178

می‌آید:

و در روایت نهم از باب یازدهم از ابواب وصیت این گفته به امام علیه السلام که: «مردی به همسرش بدهکار است و زن در حال بیماری او را از بدهی‌اش پاک می‌کند.

امام علیه السلام فرمود: بلکه بدهی را به او می‌بخشد، پس هبه زن به مرد صحیح است و از ثلث وی به حساب می‌آید اگر چیزی برجای گذاشته است.»

و در روایت دهم این گفته که: «آیا زن می‌تواند در حال بیماری، مرگ ذمه شوهرش را از بابت مهریه‌اش پاک کند؟ امام علیه السلام فرمود: نه»

و در روایت یازدهم این گفته که: «مردی مهریه همسرش یا بخشی از آن را بدهکار است و آیا همسرش می‌تواند در حال بیماری، مرگ ذمه شوهرش را پاک کند؟ امام علیه السلام فرمود: نه ولی اگر چیزی به شوهرش ببخشد از ثلث وی به حساب می‌آید.»

باب 7 حکم رجوع در هبه و نحله

413- (1) ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هبه جایز تحویل گرفته شود یا تحویل گرفته نشود، تقسیم شود یا تقسیم نشود و نِحله پیش از تحویل صحیح نیست. همانا مردم آن را قصد می‌کنند ولی اشتباه می‌کنند.»

ابوبصیر نظیر این روایت را از امام باقر علیه السلام نیز نقل کرده است.

414- (2) در کتاب دعائم الاسلام از امام صادق علیه السلام روایت می‌شود که فرمود: «هبه صحیح و گذراست در صورتی که پذیرفته شود؛ تحویل گرفته شود یا تحویل گرفته نشود، تقسیم شود یا تقسیم نشود.»

415- (3) ابومریم از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هرگاه شخصی چیزی را صدقه دهد، کسی که صدقه به او داده شده چه تحویل بگیرد یا تحویل نگیرد، بداند یا نداند، آن صدقه صحیح و لازم است.»

عبدالرحمان بن سیابه از امام صادق علیه السلام نیز نظیر این حدیث را روایت کرده است.

416- (4) ابان از شخصی روایت می‌کند که گفت: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ نحله و هبه‌ای که پیش از تحویل گرفته شدن صاحبش می‌میرد سؤال کردم. امام فرمود: آن به منزله میراث است و اگر به کودکِ در دامنش باشد آن صحیح و گذراست.

و سؤال کردم: آیا کسی می‌تواند از هبه و صدقه خویش بازگردد؟