منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 182

و در روایت یکم از باب شانزدهم از ابواب خیار فرموده امام علیه السلام که: «در بخشش تحویل گرفته شده بازگشتی نیست، تنها او بر کالا تسلط دارد، پس اگر خریدار، کالا را بازگرداند، همراه آن هبه را پس نمی‌دهد.»

و باب دوم و سوم از ابواب وقوف را بنگر که با این بحث مناسب است.

و در روایت سوم از همین باب فرموده معصوم علیه السلام که: «هبه و نحله را اگر صاحبش بخواهد از آن بازمی‌گردد- تحویل گرفته شده باشد یا تحویل گرفته نشده باشد- مگر به خویشاوند که نمی‌توان از آن بازگشت.»

و باب نهم و دهم از ابواب وقوف را بنگر.

و در باب دوم و سوم از ابواب هبه مناسب با این بحث هست.

و در روایت یکم از باب ششم فرموده معصوم علیه السلام که: «برای کسی که چیزی را برای خدا بخشیده شایسته نیست که از آن بازگردد. فرمود: و آنچه برای خدا و در راه خدا بخشیده نشده است، می‌توان از آن بازگشت- نحله باشد یا هبه، تحویل گرفته شده باشد یا تحویل گرفته نشده باشد- و آنچه را شوهر به همسرش می‌بخشد یا زن به شوهرش می‌بخشد، نمی‌توان از آن بازگشت- تحویل گرفته شده باشد یا تحویل گرفته نشده باشد.»

می‌آید:

و در روایات باب بعدی و پس از آن و باب یازدهم مناسب با این بحث خواهد آمد.

باب 8 حکم رجوع در هبه در صورت وجود مال موهوبه

431- (1) جمیل بن دراج و حلبی به طور جداگانه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کنند که فرمود: «هرگاه هبه به حال خود باقی است، بخشنده حق رجوع دارد و در غیر این صورت نه.»