منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 193

باب 6 بازی مداحی «1» و پرنده‌بازی

469- (1) ابورافع گوید: «من با امام حسن علیه السلام در زمان کودکی وی مداحی بازی می‌کردم. هر وقت سنگ‌های من به سنگ‌های او برخورد می‌کرد و من برنده می‌شدم و می‌گفتم: مرا ببر، وی می‌گفت:

وای بر تو آیا می‌خواهی بر پشتی سوار شوی که پیامبر صلی الله علیه و آله او را بر دوش خود سوار می‌کند. من نیز او را رها می‌کردم و هر وقت سنگ‌های او به سنگ‌های من برخورد می‌کرد و او برنده می‌شد، من به وی می‌گفتم: همان طور که تو مرا نبردی من نیز تو را نمی‌برم و امام حسن علیه السلام می‌فرمود: آیا خشنود نیستی از این‌که بدنی را بر پشت خود سوار می‌کنی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آن را می‌برد؟ من نیز او را سوار می‌کردم.»

ارجاعات

گذشت: در روایات باب سی و دوم از ابواب احکام حیوانات آنچه بر ذیل باب دلالت می‌کند.

(1). یکی از بازی‌های کودکان که هر یک با سنگ‌های پهن به سنگ‌های دیگری می‌زد و در صورت برخورد با آن بر پشت وی سوار می‌شد- م.