منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 232

باب 17 حکم شهادت زن در وصیت

602- (1) ربعی بن عبداللّٰه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که دربارۀ شهادت زنی که هنگام وصیت مردی حاضر بود، فرمود: «شهادت آن زن در یک چهارم وصیت میّت پذیرفته است.» (به نسبت شهادت آن زن).

603- (2) ابان از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که ایشان دربارۀ وصیتی که تنها یک زن شاهد بر آن بود، فرمود: «شهادت زن در یک چهارم از وصیت پذیرفته است.» (نسبت به شهادت آن زن).

604- (3) محمد بن قیس از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیرمؤمنان علیه السلام دربارۀ وصیتی که تنها یک زن شاهد آن بود، این‌گونه حکم کرد که شهادت زن در یک‌چهارم وصیت- در صورتی که مسلمان باشد و در دینداری‌اش متهم نباشد- پذیرفته است.»

605- (4) محمد بن قیس از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیرمؤمنان علیه السلام دربارۀ وصیتی که تنها یک زن شاهد آن بود، حکم کرد و آن را به نسبت شهادت یک زن- یک چهارم وصیت- مؤثر قرار داد.»

محمد بن قیس از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امیرمؤمنان علیه السلام دربارۀ وصیتی که تنها یک زن گواه بر آن بود، این‌گونه حکم کرد که شهادت زن نسبت به یک چهارم وصیت مؤثر است.»

606- (5) در کتاب فقه الرضا و المقنع آمده است: «شهادت یک زن در یک چهارم وصیت مؤثر است، در صورتی که دیگری همراه او نباشد.»

607- (6) حلبی گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: زنی مدعی است که در شهر دیگری برای وی به ثلث وصیت شده و او بینه ندارد.