منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 260

باب 41 حکم وصیت برای نوه به اندازه سهم فرزند واقرار برای فرزند

689- (1) سهل بن زیاد گوید: «به امام حسن عسکری علیه السلام نوشتم: شخصی دو پسر داشت. یکی از آنان درگذشت و از خود فرزندان دختر و پسر بر جای گذاشت. پدربزرگ‌شان به اندازه سهم پدرشان برای آنها وصیت کرد. آیا این سهم میان دختر و پسر به طور یکسان تقسیم می‌شود یا هر پسر به اندازه دو دختر سهم می‌برد؟ امام علیه السلام مرقوم فرمود: به وصیت پدربزرگ‌شان آن‌گونه که دستور داده عمل می‌کنند، انشاءالله.

و به امام علیه السلام نوشتم: شخصی که دختر و پسر دارد، مزرعه‌ای را برای آنان اقرار می‌کند و نمی‌گوید که میان‌شان بر اساس سهم‌های تعیین شده از سوی خداوند و آنچه را وی واجب کرده تقسیم شود یا دختر و پسر در آن یکسان هستند؟

امام علیه السلام در پاسخ مرقوم فرمود: به وصیت پدرشان به همان گونه که گفته عمل می‌کنند و اگر چیزی معین نکرده به کتاب خدا [و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله] ارجاع می‌دهند.»

باب 42 حکم وصیت برای عمو و دایی

690- (1) زراره از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که دربارۀ شخصی که ثلث مالش را برای عموها و دایی‌هایش وصیت کرد، فرمود: «دوسوم آن متعلق به عموهایش است و ثلث برای دایی‌هایش.»

باب 43 حکم وصیت برای بستگان و وصیت برای شخصی بدون تعیین مورد مصرف

691- (1) احمد بن محمد بن ابی نصر گوید: «نامه‌ای به امام موسی بن جعفر علیه السلام نوشته شده بود و آن حضرت با خط خویش به آن پاسخ داده بود و من از روی آن نامه نسخه‌برداری کردم. به امام علیه السلام نوشته شده بود: شخصی هزار درهم برای بستگانش وصیت می‌کند و او بستگانی از طرف پدر و مادر