منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 273

719- (6) محمد بن محمد گوید: «علی بن بلال به امام هادی علیه السلام نوشت: یک نفر یهودی درگذشت و پیش از مرگ چیزی را برای هم کیشان خود وصیت کرد و من می‌توانم آن را بگیرم. آیا جایز است آن را بگیرم و به دوستداران شما بپردازم یا در راهی که یهودی وصیت کرده مصرف کنم؟

پاسخ امام علیه السلام همانند روایت پیشین است.»

ارجاعات

گذشت: در باب پیشین آنچه بر این بحث دلالت می‌کند.

می‌آید:

در روایت یکم از باب شصت و یکم فرموده امام علیه السلام که: «به کسی بپرداز که برایش وصیت کرد هرچند یهودی یا نصرانی باشد ...».

در روایت دوم فرموده امامان علیهم السلام که: «هرکس وصیتی کند، از ثلث مالش به آن عمل می‌شود.

هرچند برای یهودی یا نصرانی یا در راه دیگری وصیت کند ....

باب 58 جواز واگذار شدن مصرف وصیت به وصی

720- (1) جعفر بن عیسی گوید: «به امام رضا علیه السلام نوشتم: شخصی بخشی از ثلث خود- از محصولات یکی از مزرعه‌هایش- را به وصی خود وصیت کرد که (نیمی از) آن را هر سال در کارهای معینی- که از آنها نام برد- مصرف کند و با باقیمانده ثلث هر کاری که می‌خواهد و صلاح می‌داند انجام دهد.

وصیّ کارهایی را که موصی معین کرده بود انجام داد و دربارۀ بقیه آن گفت: در هر سال به فلانی فلان مبلغ می‌پردازم (و به فلانی فلان مبلغ و ...) و فلان مبلغ برای حج و هر سال فلان مبلغ صدقه می‌دهم.