منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 290

باب 73 حکم وصیت نابالغ، سفیه و دیوانه

770- (1) محمد بن مسلم از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «کودک نابالغ در صورتی که هنگام مرگ وصیت کند دربارۀ بستگانش مؤثر است و برای بیگانگان مؤثر نیست.»

نظیر این روایت از عبداللّٰه بن سنان نیز نقل شده است.

771- (2) عبدالرحمن بن ابی عبداللّٰه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هرگاه نوجوان ده ساله شد، وصیت وی جایز است.»

772- (3) منصور بن حازم گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ وصیت نوجوان سؤال کردم که آیا جایز است؟

امام علیه السلام فرمود: وقتی به ده سالگی رسید، وصیتش جایز است.»

773- (4) ابو بصیر از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «وقتی نوجوان ده ساله شد؛ آن‌گاه اگر ثلث مالش را برای صرف در راه حقّ وصیت کرد، وصیتش جایز است و وقتی هفت ساله شد و به اندکی از مالش برای صرف در راه حقّ وصیت کرد، وصیتش جایز است.»