منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 32

ظاهری و باطنی و علم و عمل است».

وی در مناظره و بحث، تسلط و اشرافی به کمال داشت. در بحثی و با حضور حاکم عراق دربارۀ امامت و ولایت، علمای اهل سنت را مجاب و برآنها چیره شد؛ به نحوی که حاکم عراق مذهب تشیع را اختیار کرد و خطبه‌های خود را به نام امیرالمومنین علی و فرزندان پاک ایشان علیهم السلام می‌خواند.

استادانی که ابن فهد حلّی در نزد آنها شاگردی کرد و آموخت، عبارتند از: شهید اول، فخرالمحققین، فاضل مقداد سیوری، شیخ علی بن خازن فقیه حائری و ...

از جمله شاگردانی که در محضر وی درس آموختند: شیخ علی بن هلال جزائری، فقیه نامی شیعه ابن العشرة کروانی عاملی، محمد نور بخش و ...

ابن فهد پس از عمری مجاهدة و مطالعه، در 84 سالگی در کربلای معلیّ درگذشت و خاکجای وی کنار خیمه‌گاه قرار دارد.

از تألیفات وی:

1- آداب الداعی

2- استخراج الحوادث

3- اسرار الصلاة

4- التحصین فی صفات العارفین

5- عدة الداعی ونجاح الساعی و ...

قرن دهم

32- ابن ابی جمهور احسائی (حدود 840- زنده در 902 ق)

ابوجعفر محمد بن زیدالدین ابی الحسن علی بن حسام‌الدین بن ابی جمهور. عالم، فقیه، محدث، متکلم و عارف بزرگ شیعه.

وی در احساء واقع در عربستان شرقی در کنار خلیج‌فارس زاده شد و در همانجا به تحصیل علوم شرعی و ادبی پرداخت. پدر و نیای بزرگ وی ابراهیم، از علمای بزرگ 2 احساء بودند و در چنین فضایی ابی جمهور پرورش یافت؛ پس می‌توان گفت