منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 351

باب 18 حکم مخالفت با سوگند در صورت بهتر بودن آن

996- (1) سعید اعرج گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی بر انجام کاری سوگند یاد می‌کند، آن‌گاه می‌بیند ترک آن بهتر است و اگر ترک نکند، ترس از گناه دارد، آیا آن را ترک کند؟

امام علیه السلام فرمود: مگر سخن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را نشنیده‌ای که فرمود: هرگاه بهتر از سوگند خود را یافتی، آن را رها کن!»

997- (2) عبدالرحمان بن ابی عبداللّٰه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هرگاه شخصی بر کاری سوگند یادکند و انجام آن بهتر از ترکش باشد، باید کاری را که بهتر است انجام دهد و کفّاره‌ای بر او نیست. همانا آن، از گام‌های شیطان است.»

این حدیث از زراره نیز روایت شده است.

998- (3) ابن فضّال از یکی از شیعیان از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هرکس برای کاری سوگند یاد کند، آن‌گاه کار بهتری بیابد، پس باید آن کار بهتر را انجام دهد و برایش نیکی افزوده‌ای است.»

در کتاب من لا یحضره الفقیه این روایت بدون سند نقل شده است.

999- (4) سعد بن حسن گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: شخصی سوگند یاد کرد که کالایش را به فلان قیمت نفروشد، سپس نظرش عوض شد.»

امام علیه السلام فرمود: می‌فروشد و کفّاره نمی‌دهد.»

بروجری، آقا حسین طباطبایی - مترجمان: حسینیان قمی، مهدی - صبوری، م، منابع فقه شیعه، 31 جلد، انتشارات فرهنگ سبز، تهران - ایران، اول، 1429 ه ق

منابع فقه شیعه؛ ج‌24، ص: 797

1000- (5) محمد بن سنان با واسطه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «هرکس برای کاری سوگند یاد کند، آن‌گاه کار دیگری را بهتر از آن بیابد و انجام دهد، انجام آن کار کفّاره سوگندش خواهد بود و برایش حسنه‌ای است.»