منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 358

گفتم: با چه چیزی کفّاره آن را پرداخت؟

امام علیه السلام فرمود: ده بینوا را خوراک داد به هر کدام یک مدّ طعام.

گفتیم: حدّ پوشاک چیست؟

امام علیه السلام فرمود: لباسی که عورتش را بپوشاند.»

1019- (4) در کتاب دعائم الاسلام در تفسیر آیه: «ای پیامبر! چرا حرام می‌کنی، آنچه را که خداوند برایت حلال کرده است. خشنودی همسرانت را می‌جویی ...» تا «و ابکاراً» از امام باقر علیه السلام روایت می‌شود که فرمود: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پیش از ولادت ابراهیم، با ماریه قبطیه خلوت می‌کرد. عایشه از این موضوع آگاه شد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به وی دستور داد این مطلب را پوشیده دارد و ماریه را بر خود حرام کرد. آن‌گاه عایشه به حفصه گفت و خداوند این آیه را نازل فرمود: «ای پیامبر! چرا حرام می‌کنی، آنچه را که خداوند برایت حلال کرده است و از این راه خشنودی همسرانت را می‌جویی و خداوند آمرزندۀ مهربان است» «به تحقیق خداوند گشودن سوگندهای‌تان را برای شما واجب کرده است ...» تا «وابکاراً».

ارجاعات

می‌آید:

در باب چهارم از ابواب طلاق مطالبی که بر این بحث دلالت می‌کند.

باب 23 حکم وقوع سوگند بر اساس قصد مظلوم نه ظالم

1020- (1) مسعدة بن صدقه گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال شد: (در کجا جایز است و) کجا جایز نیست نیت در سوگند را پنهان کرد؟

امام علیه السلام فرمود: در یک جا جایز است و در جای دیگر جایز نیست. وقتی مظلوم باشد جایز است، پس آنچه سوگند می‌خورد و قصد می‌کند مطابق نیتش واقع می‌شود و هنگامی که ظالم باشد، سوگند مطابق با نیت مظلوم واقع می‌شود.»

1021- (2) در کتاب دعائم الاسلام روایت می‌شود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از نیرنگ‌بازی در سوگند نهی کرد و فرمود: «در صورتی که مظلوم باشد بر طبق نیت سوگندخورنده است و اگر ظالم باشد بر طبق نیت سوگنددهنده است.

امام صادق علیه السلام فرمود: سوگند مطابق با آن است که درخواست‌کننده سوگند می‌دهد.»

ارجاعات

باب هفدهم و سی و ششم را بنگر که مناسب با این مقام است.