منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 366

باب 30 حکم درخواست کمک از مردم به وجه خدا و سوگند دادن‌شان به خدا

1047- (1) محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام سؤال کردم: زنی به شوهرش می‌گوید: به وجه خداوند از تو می‌خواهم مگر آن‌که مرا طلاق دهی (یا طلاق ندهی).

امام علیه السلام فرمود: یا با کتک، بدنش را به درد می‌آورد یا او را می‌بخشد.»

ارجاعات

می‌آید:

در روایت پنجم از ابواب حد سرقت این گفته معتصم به امام هادی علیه السلام که: «تو را به خداوند سوگند می‌دهم که نظرت را در این باره بگویی.

امام علیه السلام فرمود: اکنون که مرا به خداوند سوگند دادی، می‌گویم که آنان در این باره سنت را اشتباه کردند؛ چرا که قطع دست واجب است که از بند ریشه انگشتان باشد ...»

باب 31 جواز سوگند غیر واقع برای رسیدن به حق یا برطرف کردن ظلم

1048- (1) محمد بن ابی صباح (یا محمد بن صباح) گوید: «به امام موسی بن جعفر علیه السلام گفتم: مادرم سهم خود را از خانه‌ای به من صدقه داد. من به او گفتم: قاضی‌ها این را جایز نمی‌دانند، بنابراین قرارداد خرید بنویس.

مادرم گفت: هرکاری که به نظرت می‌رسد برای تو صحیح است، همان کار را بکن.

من نیز نوشته و مدرک از مادرم گرفتم. آن‌گاه یکی از وارثان تصمیم گرفت مرا سوگند دهد که بهای آن را پرداخته‌ام، در حالی که من چیزی نپرداخته بودم. نظر شما در این باره چیست؟

امام علیه السلام فرمود: برایش سوگند یاد کن.»

این روایت از معاویة بن ابی صباح نیز روایت شده است.

ارجاعات

گذشت: در روایت هفتم و هشتم از باب پنجم از ابواب وقوف مناسب با این بحث هست.

و در بسیاری از روایات باب یکم از ابواب سوگند مطالبی هست که بر این بحث دلالت می‌کند.