منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 384

علی علیه السلام گفت: سه روزی برای سپاسگزاری از خدا روزه خواهم گرفت به همین صورت فاطمه علیها السلام گفت ...»

و در روایت دوازدهم از باب صد و نود و هفتم از ابواب خوراکی‌ها فرموده امام علیه السلام که: «برای خدا بر من است که هرگز شکمم را از غذا پر نکنم و ابلیس گفت: برای خدا بر من است که هرگز مسلمانی را نصیحت نکنم، سپس امام صادق علیه السلام فرمود: ای حفص! برای خدا بر جعفر و خاندان جعفر است که هرگز شکم‌های‌شان را از غذا پر نکنند.»

باب 2 حکم نذر کردن بدون تعیین منذور

1107- (1) حلبی از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که ایشان دربارۀ کسی که بدون تعیین منذور برای خدا نذری را بر عهدۀ خود قرار می‌دهد فرمود: «اگر معین کند، همان چیزی است که تعیین کرده است و اگر تعیین نکند، چیزی بر او نیست.»

1108- (2) حلبی گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی بدون تعیین منذور برای خدا نذری را بر خود قرار می‌دهد. امام علیه السلام فرمود: اگر تعیین کردی همان چیزی است که تعیین کرده‌ای و اگر تعیین نکردی، اثری ندارد و اگر بگویی: برای خدا بر من است کفّاره سوگند لازم می‌آید.»

1109- (3) محمد بن علی حلبی گوید: «از امام علیه السلام دربارۀ شخصی سؤال کردم که بدون نام بردن از چیزی می‌گوید: نذری بر عهدۀ من است. امام علیه السلام فرمود: اثری ندارد.»

1110- (4) معمر بن عمر گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی سؤال کردم که بدون نام بردن از چیزی می‌گوید: نذری بر عهدۀ من است. امام علیه السلام فرمود: اثری ندارد.»

علی بن جعفر این روایت را از برادرش امام موسی بن جعفر علیه السلام نیز نقل کرده است.

1111- (5) در کتاب دعائم الاسلام روایت می‌شود که امام صادق علیه السلام فرمود: «و اگر بدون نام بردن از چیزی بگوید: برای خدا نذری بر عهدۀ من است، چیزی بر عهدۀ او نیست.»

1112- (6) مسمع بن عبدالملک از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «از امیرمؤمنان علیه السلام سؤال شد:

شخصی بدون نام بردن از چیزی نذری می‌کند. امام علی علیه السلام فرمود: اگر بخواهد دو رکعت نماز بخواند و اگر بخواهد یک روز روزه بگیرد و اگر بخواهد یک قرص نان صدقه دهد.»