منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 392

باب 7 حکم نذر هدیه دادن غذا و گوشت برای کعبه

1132- (1) محمد بن فضل کنانی گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی متعهد می‌شود طعامی را به خانه خدا هدیه کند.

امام علیه السلام فرمود: غذا به خانه خدا هدیه نمی‌شود و اگر کسی پس از کشتن شتری تصمیم بگیرد آن را به کعبه هدیه کند، هنگام تبدیل به گوشت نباید هدیه کند، تنها قربانی در زمانی است که دام زنده باشد.»

ارجاعات

گذشت: در روایت بیست و یکم از باب پانزدهم از ابواب سوگند این گفته که: «من این غذا را به خانه خدا هدیه می‌کنم. امام فرمود: اثری ندارد. مواد خوراکی به کعبه هدیه نمی‌شود.

و فرمود: تنها دام در صورتی که زنده است به خانه خدا هدیه می‌شود و پس از آن‌که به گوشت تبدیل شد، هدیه نمی‌شود.»

و در روایت هفتم از باب یکم از ابواب نذر این گفته که: «اگر شخصی بگوید: من این مواد خوراکی را به خانه خدا هدیه می‌کنم، اثری ندارد، تنها دام هدیه می‌شود.»

باب 8 حکم نذر قربانی برای حج

1133- (1) محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که دربارۀ شخصی که یک قربانی بر عهدۀ اوست و مشخص نکرده آن را در کجا قربانی کند؟ فرمود: «همانا محل قربانی در منی است، آن را میان بینوایان تقسیم می‌کند.

و از امام سؤال شد: شخصی یک قربانی بر عهده‌اش است، آیا آن را در کوفه قربانی کند؟ امام علیه السلام فرمود: در صورتی که مکانی را معین کرده، در همانجا قربانی کند؛ زیرا برایش مجزی است.»

1134- (2) حفص بن غیاث گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ کفّاره نذر سؤال کردم امام صلی الله علیه و آله فرمود: کفّاره نذر