منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 56

در روایت شانزدهم از باب یکم از ابواب کسب‌های روا و ناروا فرموده معصوم علیه السلام که: «و توضیح اجاره‌ها: پس اجاره دادن انسان، خودش یا برده‌اش یا خویشاوندان تحت اختیارش یا حیوانش یا لباسش را به صورت حلال از شیوه‌های گوناگون‌اجاره ...»

باب پیشین را بنگر.

می‌آید:

و در روایات دو باب بعدی و سایر ابواب اجاره مناسب با این بحث خواهد آمد.

و در روایت ششم از باب ششم فرموده امام معصوم علیه السلام که: «پس جایز است انسان مرد یا زن یا حیوان یا برده یا کنیزی را برای انجام کار معینی اجیر کند.»

و در روایت یکم از باب دهم این گفته که: «شخصی، دیگری را در برابر اجرت معینی اجیر می‌کند و او را به مزرعه خود می‌فرستد ...»

باب 3 کراهت به کار گرفتن اجیر بدون تعیین اجرت و جلوگیری از حضور وی در نماز جمعه

38- (1) سلیمان بن جعفر جعفری گوید: «در یکی از کارهایی که امام رضا علیه السلام می‌خواست انجام دهد، همراه وی بودم. پس از پایان آن کار می‌خواستم به منزلم بروم که امام علیه السلام به من فرمود: با من بیا و امشب را با من سپری کن. همراه امام علیه السلام رفتم و با معتب وارد خانه امام علیه السلام شدم وقتی وارد خانه امام علیه السلام شدیم، غلامان وی مشغول گِل درست کردن برای ساختن طویله چارپایان بودند وقتی امام علیه السلام به آنها نگاه کرد، در میان‌شان غلام سیاهی را دید که از آنان نبود. امام علیه السلام با مشاهده وی پرسید: این‌که با شماست، کیست؟

گفتند: او به ما کمک می‌کند و در پایان چیزی به وی می‌دهیم.

امام علیه السلام پرسید: آیا با وی بر سر اجرتش توافق کرده‌اید؟

گفتند: نه، هر چه به وی بدهیم او راضی است.

امام علیه السلام به شدت خشمگین شد و شروع کرد با تازیانه آنها را بزند. من به امام علیه السلام گفتم: فدایت شوم! چرا خودتان را ناراحت می‌کنید؟

امام علیه السلام فرمود: من بارها از این‌که کسی را بدون تعیین اجرت به کار گیرند نهی کرده‌ام. بدان! هیچ‌کس نیست که بدون تعیین اجرت برای تو کاری انجام دهد و در پایان سه برابر مزدش به وی بپردازی، مگر آن‌که می‌پندارد تو از مزدش کم گذاشته‌ای ولی هرگاه با وی طی کنی سپس به همان مقدار به وی بپردازی، به خاطر وفای به قرارداد، تو را ستایش می کند و اگر حتی به اندازه یک دانه به