منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 62

56- (10) موسی بن ابراهیم از امام موسی بن جعفر علیه السلام از پدرش از نیاکانش علیهم السلام روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «ظلم کردن به اجرت اجیر از گناهان کبیره است.»

57- (11) فرزند عمر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: «سه گروه هستند که در قیامت من از آنها شکایت می‌کنم، شخصی که انسان آزادی را بفروشد و بهایش را بخورد شخصی که اجیری را به کار گمارد و از وی به طور کامل کار بکشد ولی اجرتش را نپردازد و شخصی که با من پیمان ببندد و سپس خیانت کند.»

ارجاعات

گذشت: در روایت بیست و دوم از باب شصتم از ابواب جهاد با نفس این گفته که: «خدایا! به یقین تو می‌دانی که من شخصی را برای انجام کاری در برابر مقداری برنج اجاره کردم ولی او پس از انجام کار بدون گرفتن اجرتش رفت و من آن برنج را کشت کردم تا به جایی رسید که با آن برنج گاوی خریدم؛ سپس آن مرد آمد و مزدش را در خواست کرد. من به او گفتم: به سوی آن گاو برو و آن را بردار و ببر!

وی گفت: همانا من مقداری برنج از تو طلبکار هستم.

گفتم: به سوی آن گاو برو و آن را با خود ببر زیرا آن گاو از همان برنج است. پس آن مرد آن گاو را برد. اگر تو می‌دانی که من از ترس تو آن کار را انجام دادم، پس برای ما گشایش ایجاد کن. آن‌گاه آن صخره از روی آنان کنار رفت.»

در روایت دوم از باب هفتاد و نهم فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله که: «قطعاً خداوند آمرزنده هر گناهی است، مگر کسی که دیْنی به وجود آورد یا اجرت اجیری را غصب کند.»

و در روایات باب دوم از ابواب بدهی و باب چهارم از ابواب اجاره و باب بعدی مطالبی بر این بحث دلالت می‌کند.

می‌آید:

و در روایت نوزدهم از باب هفدهم از ابواب مهریه فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله که: «قطعاً خداوند در قیامت هر گناهی را می‌آمرزد مگر [غصب] مهریه زن و کسی را که اجرت اجیری را غصب کند.»

باب 7 ضمانت مستأجر اجرت اجیر را

58- (1) هارون بن حمزه گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی، دیگری را اجیر می‌کند و هیچ‌یک از آنان به دیگری اعتماد ندارند؛ از این رو مزد وی را به شخص سومی می‌سپارند ولی آن شخص می‌میرد و مزد آن کارگر نابود می‌شود و آن مرد چیزی از خود باقی نمی‌گذارد تا با آن، مزد کارگر پرداخت شود.