منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 68

امام علیه السلام در پاسخ مرقوم فرمود: هرگاه خودش را در برابر مبلغ متعارف اجیر کند، حق خود را می‌تواند بگیرد. انشاءالله.»

باب 15 حکم اجاره دادن فرزند برای مدت معین در برابر اجرت معین

72- (1) محمد بن عیسی بن عبید یقطینی به امام هادی علیه السلام نوشت: «شخصی فرزندش را یک سال با اجرت معین به دیگری سپرد تا برایش خیاطی کند، آن‌گاه فرد سومی به وی گفت: فرزندت را با دستمزد بیشتر یک سال به من بسپار. آیا پدر آن فرزند چنین اختیاری دارد؟ و آیا می‌تواند قرارداد خود را با آن شخص فسخ کند یا نه؟

امام علیه السلام در پاسخ مرقوم فرمود: تا وقتی که فرزندش ناتوان و بیمار نشده است واجب است به قراردادش با شخص اول عمل کند.»

ارجاعات

گذشت: در روایت شانزدهم از باب یکم از ابواب کسب‌های روا و ناروا فرموده معصوم علیه السلام که: «اشکال ندارد اجیر باشد؛ خودش یا فرزندش یا خویشاوندانش یا برده‌اش یا کسی را که در اجاره دادنش وکالت دارد، اجاره دهد ...»

باب 16 حکم پذیرفتن کار و واگذار کردن آن به دیگران و محکم‌کاری در کارها

73- (1) ابوحمزه گوید: «از امام باقر علیه السلام سؤال کردم: شخصی کاری را می‌پذیرد و بدون انجام کاری در آن با مقداری سود به دیگری واگذار می‌کند.

امام علیه السلام فرمود: نه.»

محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام نظیر این حدیث را روایت کرده و پاسخ امام علیه السلام را به این صورت گزارش کرده است: «نه مگر آن‌که کاری در آن انجام دهد.»