منابع فقه شیعه جلد 24 صفحه 79

111- (7) زید بن علی علیه السلام از نیاکانش علیهم السلام روایت می‌کند که: «شخصی که مرکب کرایه‌ایش مرده بود نزد معصوم علیه السلام آمد و اعتراف کرد که از محل قرارداد گذشته است. معصوم علیه السلام او را ضامن قیمت آن کرد و کرایه‌ای بر عهدۀ وی قرار نداد.»

مرحوم شیخ طوسی قدس سره می‌فرماید: «این موافق با اهل سنت است و ما به آن عمل نمی‌کنیم و عمل ما بر طبق آنچه پیش‌تر گفتیم، است که هرگاه از محل مورد قرارداد بگذرد ضامن قیمت است و کرایه نیز بر عهدۀ اوست.»

ارجاعات

گذشت: در روایت یکم از باب پیشین آنچه می‌توان بر این مطلب استدلال کرد.

می‌آید:

و در باب سی و یکم مطالبی خواهد آمد که بر این بحث دلالت می‌کند.

باب 22 لزوم پرداخت اجاره زمین کشاورزی در صورت کشت و عدم کشت و حکم کشاورزی و درختکاری و ساختمان‌سازی در زمین اجاره‌ای بدون اجازه مالک

112- (1) اسماعیل بن فضل گوید: «از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: شخصی زمینی را از دیگری اجاره می‌کند و می‌گوید: فلان مبلغ اجاره آن بنابر این‌که آن را کشت کنم و اگر کشت نکردم همان مبلغ را به تو می‌دهم؛ آن‌گاه آن را کشت نمی‌کند.

امام علیه السلام فرمود: او می‌تواند زمین را بگیرد. اگر بخواهد آن را رها می‌کند و اگر بخواهد رها نمی‌کند.»

ارجاعات

می‌آید:

در باب دوم و سوم از ابواب غصب مطالبی مناسب با ذیل باب خواهد آمد.