منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 139

در روایت سی و پنجم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از جدا کردن مال برادر مسلمان با سوگند دروغ نهی فرمود.»

و در روایت دوّم از باب هفدهم از ابواب قضاء، فرمودۀ رسول خدا صلی الله علیه و آله: «هر مردی که من از مال برادرش برای او چیزی را که می‌داند برای او نیست جدا کنم، همانا قطعه‌ای از آتش برایش جدا می‌کنم.»

و در روایت نهم از باب هیجدهم، فرمودۀ رسول خدا صلی الله علیه و آله که: «اگر با سوگندش از زمین تو ببرد، او از کسانی می‌شود که خداوند در روز قیامت به او نمی‌نگرد و او را پاک نمی‌سازد و برای او عذابی دردناک است. راوی گوید: مرد ترسید و آن را به او برگرداند.»

و بنگر به باب بیست و چهار.

و در روایت بیست و شش از باب سی و یک، فرمودۀ رسول خدا صلی الله علیه و آله که: «شاید بعضی از شما از بعضی بهتر دلیلش را بیاورد؛ بنابراین هر کس که من برای او به چیزی از حقّ برادرش حکم دادم، تنها من قطعه‌ای از آتش برایش جدا می‌سازم.»

باب 34 حکم کیسه‌ای که بین جماعتی پیدا شده و یک نفر ادّعای مالکیت آن را می‌کند

224- 45470- (1) منصور بن حازم از امام صادق علیه السلام روایت کرده است. منصور گوید: «پرسیدم: ده نفر نشسته‌اند و میان‌شان کیسه‌ای و در آن هزار درهم است. برخی از برخی پرسیدند که: آیا این کیسه برای شماست؟ همه گفتند: نه. ولی یکی از آنان گفت: آن کیسه برای من است. کیسه برای کیست؟

حضرت فرمود: برای کسی است که کیسه را ادّعا می‌کند.»

225- 45471- (2) و اگر کیسه‌ای در میان جمعی پیدا شود و همه بگویند که برای ما نیست و یکی از آنان بگوید که برای من است، آن کیسه برای اوست.