منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 163

253- 45499- (2) هارون بن حمزه گوید: «پرسیدم: دو نفر از اهل کتاب- دو مسیحی یا دو یهودی- در میان‌شان نزاعی است. حاکمی از حاکمان آنان به ستم میان‌شان دادرسی کرده است ولی آن کس که علیه او دادرسی شده، نمی‌پذیرد و می‌خواهد که دادرسی به حکم مسلمانان باز گردانده شود. حضرت فرمود: به حکم مسلمانان برگردانده می‌شود.»

254- 45500- (3) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: «اگر اهل کتاب مرافعۀ خویش را نزد قاضی ببرند، قاضی میان‌شان بر طبق آنچه خداوند نازل کرده، قضاوت می‌کند؛ آن‌گونه که خداوند عز و جل فرماید: و در میان آنها (اهل کتاب)، طبق آنچه خداوند نازل کرده، قضاوت کن.»

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب بیست و ششم از ابواب قضاء و روایات باب سی و هفتم، چیزی که با این باب مناسبت دارد.

و بنگرید به باب دهم از ابواب دیات و باب یازدهم.

باب 44 پاره‌ای از قضاوت‌های حضرت علی علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و منصوبین آنها

اشاره

255- 45501- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «زنی را که به مردی از انصار علاقه داشت، نزد عمر بن خطاب آوردند.

این زن عاشق این مرد شده بود ولی به هیچ وسیله به او دست نمی‌یافت. این زن تخم‌مرغی گرفته و زردی آن را در آورده بود و سفیدی را برروی لباسش و میان دو رانش ریخته بود. سپس نزد عمر آمد و گفت: ای امیرالمؤمنین، این مرد مرا در فلان جا گرفت و مرا بی‌عفت کرد. امام صادق علیه السلام فرمود:

عمر قصد کرد که انصاری را کیفر دهد ولی مرد انصاری در حالی که امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشسته بود، سوگند می‌خورد و می‌گفت: ای امیرالمؤمنین، شما در کار من تحقیق کنید. چون جوان زیاد اصرار کرد، عمر به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: ای ابوالحسن، تو چه می‌گویی؟