منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 199

364- 45610- (4) امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ چهار نفر که علیه مردی شهادت دادند که او را با زنی دیده‌اند و آن مرد سنگسار می‌شود، پس از آن یکی از شاهدان از شهادت خویش برمی گردد، فرمود: «یک چهارم دیه را ضامن است و اگر سه نفر برگردند، نیمی از دیه و یک چهارم آن را ضامن هستند و اگر همه برگردند، همۀ دیه را ضامنند و اگر بگوید که ما به باطل [دروغ] شهادت دادیم، همه با هم کشته می‌شوند.»

365- 45611- (5) امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ چهار نفر که علیه مردی به زنا شهادت داده‌اند و آن شخص سنگسار شده پس از شهادت، یکی از آنان برگشته است، فرمود: «یک چهارم دیه را به عهدۀ او می‌گذارند. اگر بگوید بر من مشتبه شده و اگر دو نفر برگردند و بگویند بر ما مشتبه شده است، نیمی از دیه را به عهدۀ آنان می‌گذارند و اگر همه برگردند و بگویند به باطل [دروغ] شهادت داده‌ایم، قصاص بر آنان ثابت است.»

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب نهم.

می‌آید:

در باب دوازدهم، مناسب آن؛ مراجعه کنید.

باب 11 حکم موردی که دو شاهد بر طلاق زنی شهادت دهند و او ازدواج می‌کند و شوهرش طلاق را انکار می‌کند

اشاره

366- 45612- (1) ابراهیم بن عبدالحمید از امام صادق علیه السلام دربارۀ دو شاهدی که بر زنی شهادت دادند که شوهرش او را طلاق داده است، پس از آن زن ازدواج کرد سپس شوهرش آمد و طلاق را منکر شد، [پرسید]. حضرت فرمود: «آن دو حدّ می‌خورند و مهر را برای شوهر ضامن هستند. پس از آن، زن عدّه نگاه می‌دارد و به شوهر اوّلش باز می‌گردد.»

شیخ طوسی قدس سره در کتاب استبصار گوید: «شایسته است که این روایت بر موردی تطبیق گردد که چون شوهر طلاق را انکار کند، یکی از دو شاهد از شهادت برگردد. در این هنگام بر دو شاهد آنچه این روایت داشت، ثابت است. ولی اگر هیچ کدام از دو شاهد از شهادتش برنگردد، به انکار شوهر توجّهی نمی‌شود مگر این که زن هنوز در عدّه باشد که در این صورت انکار طلاقش، رجوع به زن محسوب می‌گردد.»