منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 200

367- 45613- (2) محمّد بن مسلم از امام باقر علیه السلام دربارۀ دو نفر که علیه مردی که همسرش از او غایب است، شهادت دادند که آن زن را طلاق داده است، آن زن هم عدّه نگه داشت و ازدواج کرد، پس از آن شوهر غایب آمد و گفت که زن را طلاق نداده است و یکی از دو شاهد هم خودش را تکذیب کرد، [پرسید]. حضرت فرمود: «شوهر دوم سلطه‌ای بر این زن ندارد و مهریه از کسی که شهادت داده و از شهادتش باز نگشته، گرفته می‌شود و به شوهر دوّم برگردانده و میان آنان جدایی افکنده می‌شود و زن از شوهر دوّمی عدّه نگه می‌دارد و شوهر اوّل با او نزدیکی نمی‌کند تا عدّه‌اش تمام گردد.»

368- 45614- (3) ابوبصیر از امام صادق علیه السلام دربارۀ زنی که دو شاهد نزد او شهادت می‌دهند که شوهرش مرده است و او ازدواج می‌کند سپس شوهر اوّلش می‌آید [پرسید]. حضرت فرمود: «برای زن در برابر فرجش [حقّ تمتّع] که در اختیار شوهر اخیر قرار گرفته است، مهر است و دو شاهد در برابر این که مرد را فریب داده‌اند حدّ می‌خورند و ضامن مهرند. پس از آن، زن عدّه نگه می‌دارد و به شوهر اولش باز می‌گردد.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت دهم از باب ششم، از ابواب محرّمات تزویج.

و روایت سوم و چهارم از باب بیست و یکم از ابواب عدّه‌ها، مناسب این باب.