منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 210

398- 45644- (10) امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ شهادت بچّه‌ها فرمود: «اگر در بچگی شاهد بوده‌اند [آنان را شاهد گرفته‌اند]، شهادت‌شان زمانی که بزرگ شوند و شهادت را فراموش نکرده باشند، جایز است.»

399- 45645- (11) عبیدبن زراره گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ شهادت بچّه و برده پرسیدم. حضرت فرمود:

به اندازۀ شهادت است در روزی که شاهد گرفته شده است. در چیز کم جایز است ولی در چیز زیاد جایز نیست.

عبیدبن زراره گوید: از امام صادق علیه السلام دربارۀ کسی که او را در بچگی بر چیزی شاهد می‌گیرند و او آن چیز را در بچگی‌اش دیده است، پس از آن که بزرگ شد بدان شهادت می‌دهد، عبید گوید: حضرت فرمود: شهادت این فرد بهتر از شهادت اینهاست [/ اهل سنّت].»

400- 45646- (12) امام صادق علیه السلام بیان داشت «امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: شهادت بچّه‌ها اگر در حالی که بچّه‌اند، آنها را شاهد گرفته‌اند، در زمانی که بزرگ شوند و مادامی که آن را فراموش نکنند، جایز است.»

ارجاعات

می‌آید:

در روایت یکم از باب چهارده از ابواب قتل و قصاص، این گفته که: «سه نفر از آنان بر دو نفر شهادت دادند که این دو، آن پسر را غرق کرده‌اند و دو نفر بر سه نفر شهادت دادند که این سه نفر او را غرق کرده‌اند. امیرالمؤمنین علیه السلام به دیۀ پنج تا یک پنجم حکم داد. سه تا یک پنجم بر آن دو نفر و دو تا یک پنجم بر آن سه نفر.»

باب 18 حکم شهادت بردگان «1»

(1). این باب به دلیل این که راجع به بردگان بود ترجمه نشد.