منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 242

ارجاعات

گذشت:

در روایت یکم از باب هشتم از ابواب مقدّمات حج، این گفته که: «قنبر گفت: این کسی است که بر همۀ حاجی‌ها سبقت گرفته است و این شخص، زمانی خدمت حضرت رسید که حضرت در رَحَبه [مکان و میدان وسیع کوفه] بود. حضرت فرمود: خداوند خانه‌اش را نزدیک نکند؛ این [سابق الحاج نیست]؛ خاسر الحاج است؛ [یعنی زیانکار حاجیان، نه پیشتاز حاجیان]؛ حیوان را به رنج می‌افکند و نماز را سریع چون کلاغ که با شتاب نوک به زمین می‌زند انجام می‌دهد. برو نزد او و او را بیرون کن.»

و در روایت دوّم، این گفته که: «ابوحنیفه هلال ماه ذی‌الحجّه را در قادسیّه دید و عرفه را با ما بود، امام صادق علیه السلام فرمود: این شخص نماز ندارد! این نماز ندارد!»

و در روایت سوّم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «برای ابوحنیفه‌ای که پیشتاز بوده، نماز نیست.»

باب 28 عدم قبول شهادت فقیر متکدّی

556- 45802- (1) امام باقر علیه السلام فرمود: «رسول خدا صلی الله علیه و آله شهادت گدایی را که می‌خواست کف دست او چیزی بگذارند، رد کرد. امام باقر علیه السلام فرمود: چنین کسی در شهادت امین نیست و این بدان جهت است که اگر به او بدهند، خشنود می‌گردد و اگر ندهند، ناراحت می‌شود.»

557- 45803- (2) پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «شهادت فردی که با دستش گدایی می‌کند، ردّ می‌شود.»

558- 45804- (3) علی بن جعفر گوید: «از برادرم موسی بن جعفر علیه السلام دربارۀ کسی که دستش را به گدایی نزد مردم دراز می‌کند، پرسیدم که: آیا شهادت وی جایز است؟ حضرت فرمود: پدرم علیه السلام شهادت وی را اگر با دست گدایی می‌کرد، جایز نمی‌دانست.»

559- 45805- (4) علی بن جعفر گوید: «از برادرم موسی بن جعفر علیه السلام دربارۀ گدایی که دستش را پیش مردم به گدایی دراز می‌کند، پرسیدم که: آیا شهادت وی جایز است؟ حضرت فرمود: پیوسته پدرم می‌فرمود:

شهادت کسی که با دست گدایی می‌کند، جایز نیست.»