منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 256

615- 45861- (5) صفوان جمّال گوید: «امام صادق علیه السلام فرمود: در غدیرخم دوازده هزار نفر حضور داشتند که به نفع امیرالمؤمنین علیه السلام شهادت می‌دادند ولی ایشان نتوانستند حقّ خویش را بگیرند و این در حالی است که فردی از شما مالی دارد [حقّ از دست رفته] و دو شاهد دارد، او حقّ خویش را می‌گیرد! اما عاقبت، حزب خدا دربارۀ علی علیه السلام پیروزند.»

616- 45862- (6) عمربن یزید گوید: «امام صادق علیه السلام بی آن که سوالی کرده باشم، خود فرمود: ای اباحفص، شگفت‌آور است آنچه علی بن ابیطالب امیرالمؤمنین علیه السلام دید! ده هزار شاهد داشت ولی نتوانست حقّ خود را بگیرد، با این که فرد با دو شاهد حقّ خود را می‌گیرد ...»

617- 45863- (7) امام صادق علیه السلام بیان داشت: «امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اگر من باشم، اولین شاهدی که شهادت می‌دهد نخواهم بود. منظور در شهادت به زناست.»

618- 45864- (8) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «من دوست ندارم که نخستین شاهد از چهار شاهد باشم.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت چهل و سوّم از باب هفتم از ابواب مقدّمات، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «خداوند عز و جل در قتل نفس دو شاهد پذیرفته است ولی در زنا جز چهار شاهد نپذیرفته است.»

و در روایت چهل و پنجم، مانند آن.

و در روایت چهل و نهم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «چگونه در قتل به دو شاهد راضی شده ولی در زنا جز به چهار شاهد تن نداده است؟»

و در روایت چهل و نهم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «ای ابوحنیفه، قتل نزد تو سخت‌تر است یا زنا؟

او گفت: قتل. حضرت فرمود: پس چگونه است که خداوند در قتل به دو شاهد دستور داده ولی در زنا به چهار شاهد؟»

و در روایت پانزدهم از باب هفدهم از ابواب اذان، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «پس دو شهادت، دو شهادت قرار داد؛ آن‌گونه که در همۀ حقوق دو شاهد قرار داده شده است.»

و در باب نوزدهم از ابواب قضاء، چیزی که بر برخی از مقصود دلالت دارد.