منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 264

646- 45892- (28) امام صادق علیه السلام فرمود: «رسول خدا صلی الله علیه و آله شهادت زنان را با سوگند طلبکار در خصوص بدهی جایز دانست. طلبکار به خدا سوگند می‌خورد که حقّش ثابت است.»

محمد بن الحسن [شیخ طوسی قدس سره] در کتاب استبصار گوید: «شایسته است که این روایت مجمل را بر روایت مقید اوّل حمل کنیم و آن این که چون حق در باب دیدن با شهادت یک مرد و سوگند مدّعی ثابت می‌شود، همینطور با شهادت دو زن و سوگند مدّعی ثابت می‌گردد و شهادت یک زن در این حال جایز نیست.»

647- 45893- (29) امیرالمؤمنین علی علیه السلام دربارۀ فرمودۀ خداوند عز و جل که: اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، فرمود: «دو زن در خصوص شهادت، برابر با یک مرد است؛ بنابراین اگر دو مرد یا یک مرد و دو زن بود که شهادت را بپا دارند، بر پایۀ شهادت آنان حکم می‌گردد. (تا آن که گوید): زنی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: چرا دو زن در شهادت و ارث، برابر با یک مرد است؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای زن، این حکمی است از پادشاهی عادل و حکیم که ظلم و جور نمی‌کند و تمایل به یک طرف ندارد. آنچه از شما باز دارد، برای او سودی ندارد و آنچه به شما بدهد، از او کم نمی‌سازد. ولی او با دانش خود تدبیر می‌کند. ای زن، این بدان جهت است که شما دین و عقل‌تان ناقص است.

زن گفت: ای رسول خدا، نقص دین ما چیست؟ حضرت فرمود: یکی از شما نیمی از عمرش را می‌نشیند و به خاطر حیض بودن نماز نمی‌خواند و شماها زیاد لعن و کفران نعمت می‌کنید.

یکی از شما ده سال یا بیشتر نزد مردی می‌ماند، آن مرد به او نیکی می‌کند و نعمت می‌دهد ولی اگر یک روز دست مرد تنگ شود یا با زن درگیر گردد، زن به او می‌گوید: من هرگز از تو خیری ندیده‌ام!»

648- 45894- (30) پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «مؤمن به تنهایی حجت است و مؤمن به تنهایی جماعت است.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت سی و نهم از باب هشتاد و نهم از ابواب اطعمه، فرمودۀ امام صادق علیه السلام که: «سرکه و سوگند با یک شاهد را جبرئیل از آسمان آورد.»