منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 297

حضرت به ابوبکر فرمود: با این مرد کسی را بفرست که وی را در مجالس مهاجر و انصار بگرداند تا هر کس که بر وی آیۀ حرمت [این کارها] را خوانده است، گواهی دهد. در نهایت اگر آیۀ حرمت بر وی خوانده نشده، چیزی بر او نیست. ابوبکر همان کار را که امام فرموده بود، دربارۀ مرد انجام داد و هیچ کس گواهی نکرد. آن‌گاه او را آزاد ساخت. سلمان به علی گفت: شما آنان را ارشاد کردید! حضرت علی فرمود: تنها می‌خواستم تأکید این آیه را دربارۀ خودم و آنها تجدید کنم: آیا کسی که به سوی حقّ هدایت می‌کند برای پیروی شایسته‌تر است، یا آن کسی که خود هدایت نمی‌شود مگر این که هدایتش کنند؛ شما را چه می‌شود، چگونه حکم می‌کنید؟».

769- 46015- (7) امام صادق فرمود: «مردی در زمان ابوبکر شرب خمر کرد. او را نزد ابوبکر بردند. ابوبکر به او گفت: آیا شراب خورده‌ای؟ او گفت: آری. ابوبکر گفت: چرا با این که حرام است، شراب خورده‌ای؟ امام فرمود: آن مرد به ابوبکر گفت: من مسلمان شده‌ام و خوب اسلام آورده‌ام ولی منزلم در میان مردمی بود که شرب خمر می‌کردند و آن را نیز حلال می‌دانستند و اگر من می‌دانستم که شراب حرام است، از آن پرهیز می‌کردم. ابوبکر نگاهی به عمر کرد و گفت: دربارۀ کار این مرد چه نظر می‌دهی؟ عمر گفت:

مسئله‌ای است که تنها ابوالحسن علیه السلام می‌تواند آن را حل کند. ابوبکر گفت: بنابراین از علی علیه السلام دعوت کن تا نزد ما بیاید. عمر گفت: باید نزد قاضی در منزلش رفت. آن‌گاه ابوبکر و عمر در حالی که آن مرد و مردم حاضر در جلسه آنها را همراهی می‌کردند، آمدند تا خدمت امیرالمؤمنین علیه السلام رسیدند. ابوبکر و عمر داستان مرد را برای حضرت بازگو کردند و آن مرد نیز قصۀ خویش بگفت.

امام فرمود: با این مرد کسی را همراه سازید تا او را در مجالس مهاجر و انصار بگرداند. هر کس که آیۀ حرمت را براین مرد خوانده، گواهی دهد. آنان چنین کردند ولی کسی گواهی نکرد که آیۀ حرمت را بر وی خوانده باشد. در این هنگام امام آن مرد را آزاد کرد و به او گفت: اگر بعدا شرب خمر کنی، حدّ را بر تو جاری خواهیم ساخت».

770- 46016- (8) مردی بیابان‌نشین در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله بول کرد. مردم خواستند تا او را بزنند. پیامبر آنان را از زدن وی بازداشت و فرمود: «او نمی‌داند که بول کردن در مسجد جایز نیست».

771- 46017- (9) پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «مردم در گشایش هستند، مادامی که نمی‌دانند».

ارجاعات

گذشت:

در آیات و روایات باب پنجاه و سه از ابواب جهاد با نفس، آیات و روایاتی است که بر مفاد این باب دلالت دارد؛ به آنها مراجعه کنید.