منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 336

918- 46165- (10) از امام صادق علیه السلام دربارۀ فرمودۀ خداوند عز و جل: زنان محصنه، سؤال شد. حضرت فرمود: «آنان همان شوهرداران هستند. پرسیدم: و زنان محصنه از اهل کتاب؟ حضرت فرمود: آنان همان زنان عفیف از اهل کتابند».

919- 46166- (11) از امام جعفر صادق علیه السلام در فرمایش خدا: و زنان محصنه، فرمود: «همۀ آنان، زنان شوهردار هستند».

920- 46167- (12) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: «محصن بودن و سنگسار کردن ثابت نمی‌شود جز پس از ازدواج درست و آمیزش و بودن زن و مرد با هم. پس اگر مرد و زن آمیزش را انکار کنند- بعد از آن که مرد با زن آمیزش کرده است- انکار این دو پذیرفته نیست. حضرت فرمود: محصن بودن با ازدواج موقت نمی‌شود».

ارجاعات

می‌آید:

در باب بعدی و پس از آن در باب هفتم و باب هشتم، روایاتی مناسب این باب.

و در روایت چهارم از باب ششم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «مردی که نزد خانواده‌اش نیست و نیز مردی که زن موقت دارد، سنگسار نمی‌شود».

باب 5 احصان در بردگان

اشاره

921- 46168- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «مرد آزاد، کنیز را و نیز غلام [برده] زن آزاد را محصن نمی‌سازد».

شیخ طوسی رحمه الله گفت: «این روایت با روایاتی که قبلا آورده‌ایم به این که کنیز هم محصنه می‌شود، منافاتی ندارد؛ چرا که توجیه این روایت آن است که مرد آزاد نمی‌تواند کنیز را محصن سازد به گونه‌ای که اگر کنیز زنا داد، حکم سنگسار بر وی واجب شود. مانند موردی که در اختیار مرد آزاد، زن آزاده‌ای باشد و آن زن زنا دهد که حکم سنگسار بر زن واجب می‌شود و این تفاوت بدان جهت است که حدّ برده و کنیز اگر زنا کنند، نصف حدّ آزاد است و آن پنجاه تازیانه است که به هیچ شکل سنگسار نمی‌شوند و همچنین است فرمودۀ امام علیه السلام که: زن آزاد نمی‌تواند برده را محصن سازد؛ به این معنی که زن آزاد نمی‌تواند برده را به گونه‌ای که حکم سنگسار بر وی واجب شود، محصن سازد و بر پایۀ این تاویل، دیگر میان روایات منافاتی نیست».