منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 350

باب 12 رجم زن حامله پس از وضع حمل و شیر دادن نوزاد

981- 46228- (1) عمار ساباطی گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ محصنه‌ای که آبستن بوده و زنا کرده است، پرسیدم. حضرت فرمود: نگاهش می‌دارند تا وضع حمل کند و فرزندش را شیر دهد، آن‌گاه او را سنگسار می‌کنند».

982- 46229- (2) روایت شده است که زن آبستنی که زنا داده بود، نزد عمر آوردند. وی دستور سنگسار شدن زن را صادر کرد. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به عمر فرمود: «گیرم که تو بتوانی زن را سنگسار کنی ولی سلطه‌ای بر جنین در شکم او نداری. خداوند متعال می‌گوید: هیچ گنهکاری بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد. عمر گفت: زنده نباشم برای مشکلی که ابوالحسن در کنارش نیست. سپس گفت: با این زن چه کنیم؟ حضرت فرمود: او را محافظت کنید تا بزاید و آن‌گاه که زایید و برای فرزندش کسی را یافت که کفالت وی کند، حدّ را بر زن جاری سازید. با این گفتار، مشکل عمر حل شد و وی حکم در این مورد را به امیرالمؤمنین علیه السلام واگذاشت».

983- 46230- (3) امیرالمومنین علی علیه السلام نگاهش به زنی افتاد که او را می‌بردند. حضرت فرمود: «موضوع چیست؟ گفتند: عمر دستور داده تا این زن سنگسار شود؛ چرا که بدون شوهر آبستن شده است.

حضرت پرسید: آیا زن حامله است؟ گفتند: آری. حضرت زن را از چنگ آنان درآورد و خود نزد عمر آمد. به عمر فرمود: اگر بر این زن سلطه داشته باشی، بر فرزند در شکمش سلطه‌ای نداری. عمر گفت:

اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد».

984- 46231- (4) در روایت مناظرۀ ابوجعفر مؤمن‌الطاق با ابوحنیفه آمده که: «گفت: زن آبستنی را نزد عمر آوردند که شهادت زنا علیه وی داده بودند. عمر دستور سنگسار کردن وی را صادر کرد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام به عمر فرمود: اگر تو بر آن زن تسلط داشته باشی ولی نمی‌توانی بر فرزند در شکم او تسلط داشته باشی. عمر گفت: اگر علی نبود، عمر هلاک می‌گردید».

985- 46232- (5) عمران بن حصین گوید: «همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم که زنی از جهینه که از زنا باردار شده بود، نزد رسول خدا آمد و گفت: ای رسول خدا، من کاری کرده‌ام که حدّ دارد؛ آن حدّ را بر من جاری ساز. پیامبر صلی الله علیه و آله ولیّ زن را خواست و به او دستور داد تا با زن نیک رفتاری کند و پس از آن که وضع حمل کرد، او را نزد پیامبر صلی الله علیه و آله بیاورد. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد که سنگسار شود و پس از آن بر وی نماز گزارد». در این حدیث نیامده است که آن زن، چهار بار اعتراف کرده است.