منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 352

991- 46238- (6) امام صادق علیه السلام فرمود: «کسی به زور بر زنی مسلط شود و با او به زور آمیزش کند، کشته می‌شود و هیچ چیز بر زن نیست. اگر مرد وی را مجبور ساخته است، برای زن مهرالمثل از مال مرد ثابت است».

ارجاعات

می‌آید:

در روایت چهاردهم از باب بعدی، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «اگر مردی، دختری را به زنا مجبور ساخت، بر مرد حدّ جاری می‌شود».

و در روایت چهاردهم از باب بیستم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «اگر مرد، آن کنیز را بر زنا مجبور سازد- در حالی که بعضی از آن را مالک است- در این صورت به اندازه‌ای که از مال المکاتبه پرداخته، حدّ می‌خورد».

باب 14 حکم زانیه‌ای که با اکراه و اضطرار زنا داد

اشاره

992- 46239- (1) امام باقر علیه السلام فرمود: «زنی را با مردی که آن مرد با وی زنا کرده بود، نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند. آن زن گفت: به خدا سوگند! ای امیرالمؤمنین، مرد مرا مجبور کرده است. حضرت حدّ را از او بازداشت و اگر از اینان [اهل سنت] در این باره سؤال شود، گویند: ادعای زن پذیرفته نمی‌شود ولی به خدا سوگند! امیرالمؤمنین علیه السلام این کار را کرد».

993- 46240- (2) زنی را با مردی یافته بودند که آن مرد با وی زنا می‌کرد. آن دو را نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند. آن زن گفت: «ای امیرالمؤمنین، به خدا سوگند! من به دلخواه خودم با وی همراه نشدم بلکه او مرا مجبور ساخته است. حضرت حدّ را از وی بازداشت. امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: و اگر از اینان [اهل سنت] در این باره سؤال شود، گویند: سخن زن پذیرفته نیست ولی به خدا سوگند! امیرالمؤمنین چنین کرد».

994- 46241- (3) اگر زنی را با مردی بگیرند که با وی زنا کرده است و زن بگوید که مرد مرا مجبور کرده است، حدّ از زن به دلیل اکراه ساقط است؛ چرا که زن شبهه‌ای ایجاد کرده است و امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:

«حدود را با شبهه‌ها دفع کنید».

995- 46242- (4) امام باقر علیه السلام بیان داشت: «امیرالمؤمنین علی علیه السلام دربارۀ زن دیوانه‌ای که زنا داده و آبستن شده، فرمود: این زن مانند حیوان رهاست و مالک خویش نیست و بر او نه سنگسار و نه تازیانه و نه تبعید، هیچکدام نیست و حضرت دربارۀ زنی که بر خویش اقرار کرده بود که مردی او را بر زنا مجبور ساخته