منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 362

1051- 46298- (26) مرد و زنی که بکرند، اگر زنا کنند صد تازیانه می‌خورند و آن‌گاه یک سال به شهر دیگری تبعید می‌شوند».

1052- 46299- (27) امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: «و تازیانۀ زناکار از شدیدترین تازیانه‌هاست و آن زمان که زناکار بکر است تازیانه بخورد، از شهرش یک سال پس از خوردن تازیانه تبعید می‌شود».

1053- 46300- (28) امام باقر علیه السلام فرمود: «مردی که با زنی ازدواج کرده ولی با وی آمیزش نکرده است [اگر زنا کند] صد تازیانه می‌خورد و تبعید می‌شود».

1054- 46301- (29) هر کس با محصنه‌ای زنا کند و خود محصن نباشد، بر زن سنگسار شدن و بر مرد تازیانه خوردن و یک سال تبعید شدن است و مسافت تبعید، پنجاه فرسخ است».

1055- 46302- (30) پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «از من [این سخن را] بگیرید. خداوند برای زنان راه گذاشته است. اگر مرد و زن بکر زنا کند، صد تازیانه و یک سال تبعید دارد و مردی که ازدواج کرده با زنی که ازدواج کرده اگر زنا کند، صد تازیانه و سنگسار شدن دارد».

1056- 46303- (31) امام صادق علیه السلام فرمود: «تبعید از یک شهر به شهر دیگر است و حضرت افزود: امیرالمؤمنین علی علیه السلام دو نفر را از کوفه به بصره تبعید کرد».

1057- 46304- (32) امام باقر علیه السلام فرمود: «پیوسته امیرالمؤمنین علیه السلام اگر فردی را تبعید می‌کرد، او را به شهری از اهل شرک که به اسلام نزدیک‌تر بودند، تبعید می‌کرد. امام در این ارتباط نظر کردند، دیلم از همۀ [شهرهای] مشرکان به اسلام نزدیک‌تر بود».

ارجاعات

گذشت:

در روایت چهار از باب یک، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «مردی که محصن نیست، صد تازیانه می‌خورد و تبعید نمی‌شود و آن کس که ازدواج کرده ولی با همسرش آمیزش نداشته است، صد تازیانه می‌خورد و تبعید می‌شود».

و درروایت پنج، مانند آن.

و در روایت هفت، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «اگر یکی از دو زناکار ازدواج نکرده و دیگری ازدواج کرده، هر کدام صد تازیانه می‌خورند و آن که ازدواج نکرده، تبعید می‌شود».

و در روایت نهم، این گفته که: «مرد و زنی که ازدواج نکرده‌اند، اگر زنا کنند صد تازیانه می‌خورند و یک سال به شهر دیگری تبعید می‌شوند».

و در روایت دهم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «دربارۀ مرد و زنی که بکرند، اگر زنا کنند به صد تازیانه و یک سال تبعید به شهر دیگری حکم کرد».