منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 37

تألیفات وی:

1- تنبیه الخواطر و نزهة النواظر

2- مسالة فی المواسعة والمضایقة

43- ابن اثیر (555- 630 ق)

ابوالحسن علی بن ابی الکرام محمد بن عبدالکریم بن عبدالله شیبانی، تاریخ‌نگار، ادیب، نسب‌شناش و محدث. ملقب به عزّالدین و مشهور به ابن اثیر جزری.

وی در جزیرۀ ابن عمر زاده شد و دورۀ جوانی خود را در موصل گذراند. در موصل، شام و بغداد نزد استادان بنامی چون ابومحمد عبدالله بن علی بن سویده، ابوالقاسم یعیش بن صدقه، عبدالمنعم بن کلیب حرانی و ... دانش روزگار را فرا گرفت.

ابن خلّکان می‌گوید: «ابن اثیر، حافظ حدیث بود و تواریخ را از برداشت و انساب عرب را نیک می‌دانست و به اخبار عرب واقف بود».

وی در بغداد درگذشت و به خاک سپرده شد.

تألیفات وی:

1- اللباب فی تهذیب الانساب

2- اسد الغابة فی معرفة الصحابه

3- الکامل فی التاریخ

4- التاریخ الباهر فی الدوله الاتابکیة و ...

44- ابن حاجب (570- 646 ق)

ابوعمرو جمال الدین عثمان بن عمر، نحوی و فقیه مالکی.

خاندان وی از کردان، ساکن دونه قریه‌ای در همدان بودند و پدر وی مردی سپاهی و از حاجبان دستگاه امیر عزالدین موسک صلاحی بود و به همین خاطر وی را ابن‌حاجب گفتند و بر آن شهرت یافت.

ابن حاجب در استا- شهری در منطقۀ صعید مصر- زاده شد. وی در قاهره به فراگرفتن قرآن کریم پرداخت و سپس فقه مالکی آموخت.

بروجری، آقا حسین طباطبایی - مترجمان: حسینیان قمی، مهدی - صبوری، م، منابع فقه شیعه، 31 جلد، انتشارات فرهنگ سبز، تهران - ایران، اول، 1429 ه ق

منابع فقه شیعه؛ ج‌30، ص: 41

استادانی که در نزدشان شاگردی کرد، از جمله: ابوالجود غیاث بن فارس لخمی،