منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 388

متن همین روایت در کتاب من لا یحضره الفقیه: «و آن‌گاه که مرد مسیحی با زن مسلمان زنا کرد، چون او را گرفتند تا بر وی حدّ جاری شود، مسلمان شد. دستور در چنین موردی این است که زده شود تا بمیرد؛ چرا که خداوند عز و جل می‌فرماید: چون عذاب ما را مشاهده کردند، ایمان‌شان برای آنها سودی نداشت. این سنت خداوند است که همواره در میان بندگانش جاری گشته است و آنجا کافران زیانکار شدند.

امام ابوالحسن علی بن محمد العسکری علیه السلام این پاسخ را در جواب متوکل داد؛ آن زمان که متوکل نامه‌ای برای حضرت فرستاد و در این باره از امام سؤال کرد. این جریان را جعفر بن رزق الله از متوکل روایت کرده است».

باب 34 باز داشتن مادر از ارتکاب زنا و ...

اشاره

1158- 46406- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «مردی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: مادرم دست کسی را که او را لمس کند، پس نمی‌زند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: او را حبس کن. مرد گفت: چنین کرده‌ام. حضرت فرمود:

مگذار کسی نزد او برود. مرد گفت: چنین کرده‌ام. حضرت فرمود: او را ببند؛ چرا که تو نمی‌توانی در حقّ او نیکی‌ای برتر از این که او را از محرّمات الهی بازداری، بکنی».

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب یک، از ابواب امر به معروف و نهی از منکر.

و باب سوم و باب هشتم، روایاتی که به عموم و اطلاق بر این مفاد دلالت دارد.

باب 35 حکم کسی که با داشتن زوجۀ مسلمان، با زن کافر ذمّی ازدواج کند ...

اشاره

1159- 46407- (1) منصور بن حازم گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که با داشتن زن مسلمان، با زنی ذمّی ازدواج کرده و از زن مسلمانش نظر خواهی نکرده است، پرسیدم. حضرت فرمود: این دو از هم جدا می‌شوند. پرسیدم: آیا این مرد باید ادب شود؟ حضرت فرمود: آری، دوازده و نیم تازیانه از یک هشتم حدّ زناکار، با خواری بر او زده می‌شود. پرسیدم: اگر زن آزاد مسلمان به کار شوهرش پس از انجام آن راضی بود؟ حضرت فرمود: مرد زده نمی‌شود و این دو از هم جدا نمی‌شوند و بر همان ازدواج نخستین می‌مانند».