منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 398

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب هفده از ابواب نکاح محرم، روایاتی که مناسب این باب است.

و در روایت پنجم از همین باب هفده، این گفته که: «مردی را که با آلت خود بازی کرده بود، نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند. حضرت بر دست او زد تا آن که سرخ شد. سپس وی را از بیت‌المال زن داد».

باب 44 حکم کسی که با حیوان، آمیزش جنسی می‌کند

اشاره

1199- 46447- (1) عبدالله بن سنان از امام صادق علیه السلام و حسین بن خالد از حضرت رضا علیه السلام و اسحاق بن عمار از حضرت کاظم علیه السلام دربارۀ مردی که با حیوان آمیزش می‌کند، پرسیدند. امام صادق و امام رضا و امام کاظم علیه السلام همگی در جواب فرمودند: «اگر حیوان از آنِ همان کس است که با وی آمیزش کرده است، ذبح می‌شود و پس از جان دادن با آتش سوزانده می‌شود و از او استفاده نمی‌کنند و بر آمیزش کننده بیست و پنج تازیانه یعنی یک چهارم حدّ زناکار زده می‌شود. ولی اگر حیوان از آنِ او نیست، قیمت‌گذاری می‌شود و قیمتش از او گرفته و به صاحب حیوان داده می‌شود و حیوان ذبح و با آتش سوزانده می‌شود و از او استفاده نمی‌کنند و آمیزش کننده بیست و پنج تازیانه می‌خورد. پرسیدم: گناه حیوان چیست؟ حضرت فرمود: گناهی ندارد ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین کرد و این گونه دستور داد تا مردم جرئت بر حیوانات نکنند و نسل منقطع نشود».

1200- 46448- (2) سماعه گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که با حیوان- گوسفند یا شتر یا گاو- آمیزش می‌کند، پرسیدم. سماعه گوید: امام فرمود: بر اوست که حدّ بخورد، البته نه آن حدّ را. سپس از شهرش به جای دیگر تبعید شود و گفته‌اند که گوشت آن حیوان و شیرش حرام است».

1201- 46449- (3) سدیر گوید: «امام باقر علیه السلام دربارۀ مردی که با حیوان آمیزش می‌کند، فرمود: کمتر از حدّ، تازیانه می‌خورد و قیمت حیوان را برای صاحبش به عهده می‌گیرد؛ چرا که وی حیوان را برای صاحبش فاسد کرده است و حیوان ذبح شده و سوزانده و دفن می‌شود- اگر از حیواناتی است که گوشتش خورده می‌شود. ولی اگر از حیواناتی باشد که بر پشتش سوار می‌شوند، همۀ قیمت آن را بدهکار است و کمتر از حدّ تازیانه می‌خورد و حیوان را از شهری که این گناه را با او کرده‌اند به شهرهای دیگری که این حیوان در آنجا شناخته شده نیست، فرستند. بنابراین، حیوان را در آن شهرها می‌فروشد تا صاحب آن به واسطۀ حیوان سرزنش نشود».