منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 424

می‌آید:

در باب بعدی و پس از آن و دیگر ابواب مرتبط با قذف، روایاتی که بر این مفاد دلالت دارد؛ ملاحظه کنید.

و در روایت یکم از باب شانزدهم، فرمودۀ معصوم علیه السلام که: «به هرکس که بر مسلمانی افترا بندد، هشتاد تازیانه زده می‌شود- یهودی باشد یا مسیحی یا برده».

باب 2 حکم قذف صغیر به کبیر و برعکس

اشاره

1306- 46554- (1) ابومریم انصاری گوید: «از امام باقر علیه السلام دربارۀ پسری که محتلم نشده است و مردی را متهم می‌سازد، پرسیدم که: آیا تازیانه می‌خورد؟ حضرت فرمود: نه؛ و این بدان جهت است که اگر مردی پسر را متهم سازد، تازیانه نمی‌خورد».

1307- 46555- (2) ابوبصیر گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که دختر کوچکی را متهم می‌سازد، پرسیدم.

حضرت فرمود: تازیانه نمی‌خورد؛ مگر این که دخترک بالغ شده یا نزدیک به بلوغ باشد».

و مشابه این، در روایت یازدهم به نقل از تهذیب و کافی در باب پیشین گذشت.

1308- 46556- (3) ابوبصیرگوید: «امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که دخترکی را متهم می‌سازد [پرسیدم که]: آیا تازیانه می‌خورد؟ حضرت فرمود: نه؛ تا آن که بالغ شود».

1309- 46557- (4) امام صادق علیه السلام فرمود: «هر بالغی- چه مرد و چه زن- که بر صغیر یا کبیر یا مرد یا زن مسلمان یا کافر، آزاد یا برده افترا بندد، بر او حدّ افتراست و بر غیر بالغ، حدّ تأدیب است.»

محمد بن الحسن [شیخ طوسی رحمه الله] در تهذیب گوید: «آنچه این روایت دارد که حدّ بر کسی که بچه‌ای را متهم سازد ثابت است، بر این حمل می‌شود که قذف بچه به این شکل بوده که نسبت زنا به یکی از والدین او داده است؛ مثل این که بگوید: ای پسر زناکار یا ای پسر مادر زناکار. یا بگوید:

مادرت یا پدرت در رابطه با تو زنا کرده است. چون این، حدّ را به طور کامل بر وی ثابت می‌سازد.