منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 431

و در روایت سوم از باب سوم از ابواب حدّ زنا، این گفته که: «مردی را که با کنیز همسرش آمیزش کرده و کنیز حامله شده بود، نزد امیرالمؤمنین آوردند. مرد گفت که: زن کنیزش را به من بخشیده است و زن انکار می‌کرد. امام علیه السلام [خطاب به مرد] فرمود: حتما شاهدانی بر این که زن کنیزش را به تو بخشیده است می‌آوری وگرنه تو را سنگسار می‌کنم. زن چون چنین دید، اعتراف کرد و امیرالمؤمنین علیه السلام وی را حدّ زد».

و در روایت چهار، مانند آن آمده است؛ تنها در آن آمده که حضرت دستور داد به زن حدّ تهمت زده شود.

باب 9 حکم قاذفی که حدّ خورده ولی باز هم بر همان مورد قذف کند

بروجری، آقا حسین طباطبایی - مترجمان: حسینیان قمی، مهدی - صبوری، م، منابع فقه شیعه، 31 جلد، انتشارات فرهنگ سبز، تهران - ایران، اول، 1429 ه ق

منابع فقه شیعه؛ ج‌30، ص: 815

1333- 46581- (1) امام باقر علیه السلام دربارۀ مردی که به مردی تهمت می‌زند پس از آن تازیانه می‌خورد، دوباره وی را تهمت می‌زند، فرمود: «اگر به او بگوید: آنچه دربارۀ تو گفتم حقّ است (مجددا) تازیانه نمی‌خورد ولی اگر پس از آن که تازیانه خورده دوباره به او تهمت زند، حدّ بر او ثابت است و اگر پیش از آن که تازیانه بخورد، دوباره به او تهمت زند، تنها یک حدّ بر وی خواهد بود».

متن همین حدیث در من لا یحضره الفقیه: «اگر مردی به مردی تهمت زند پس از آن تازیانه بخورد و سپس پیش از آن که تازیانه بخورد مجددا به او تهمت زند، در این صورت اگر بگوید:

آنچه ...» شیخ صدوق رحمه الله [در ادامه] مانند متن حدیث گذشته را ذکر کرده است.

1334- 46582- (2) اگر مردی، به مردی دیگر تهمت زند و تازیانه بخورد، مجددا به وی تهمت زند، در این صورت اگر بگوید: آنچه درباره‌ات گفته‌ام حقّ است، تازیانه نمی‌خورد ولی اگر او را به زنا متهم کند- پس از آن که تازیانه خورده- بر او حدّ، ثابت است و اگر او را پیش از آن که تازیانه بخورد دوباره تهمت زند، جز یک حدّ بر او نیست.

1335- 46583- (3) امام باقر علیه السلام فرمود: «هر که به مردی تهمت زند و حدّ بخورد، پس از آن به او بگوید: آنچه دربارۀ تو گفتم جز حقّ نبود، بر او حدّ دوم ثابت نمی‌شود ولی اگر مجددا به او تهمت زند، حدّ می‌خورد».