منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 435

و اگر در حالی که مادر پسر زنده است به پسر بگوید: ای پسر مادر زناکار و فرزند زن را از خود نفی نکند، به خاطر زن حدّ می‌خورد و این دو از هم جدا نمی‌شوند. حضرت فرمود: و اگر در حالی که مادر پسر مرده است به پسر بگوید: ای پسر مادر زناکار و آن مادر جز همین فرزندی که از این مرد است، دیگری را ندارد که حقّ مادر را بگیرد، در این صورت حدّ بر مرد اجرا نمی‌شود؛ چرا که حقّ حدّ به فرزند این مرد از آن مادر منتقل شده است. ولی اگر آن مادر، فرزندی از غیر این مرد داشته باشد، او ولیّ مادر خواهد بود و مرد به خاطر آن فرزند تازیانه می‌خورد و اگر آن مادر، فرزندی از غیر این مرد ندارد اما خویشاوندانی دارد که عهده‌دار گرفتن حدّ می‌شوند، این مرد به خاطر آنان تازیانه می‌خورد».

1352- 46600- (2) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «اگر پدر به فرزندش تهمت زند، تازیانه نمی‌خورد ولی اگر فرزند به پدرش تهمت زند، تازیانه می‌خورد».

1353- 46601- (3) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «اگر فرزند به پدرش تهمت زند، حدّ می‌خورد ولی پدر اگر به فرزندش تهمت زند، حدّ نمی‌خورد».

باب 14 چگونگی اجرای حدّ قاذف

اشاره

1354- 46602- (1) سماعة بن مهران گوید: «از او [/ امام صادق علیه السلام] دربارۀ مردی که افترا می‌زند، پرسیدم که:

شایسته است چگونه امام او را بزند؟ حضرت فرمود: میان دو نوع تازیانه [سبک و شدید] زده می‌شود».

1355- 46603- (2) امام کاظم علیه السلام فرمود: «افترا زننده بین دو گونه زدن [نرم و سخت] زده می‌شود و بر تمام بدنش زده می‌شود».

1356- 46604- (3) اسحاق بن عمار گوید: «از امام کاظم علیه السلام دربارۀ افترا زننده پرسیدم. حضرت فرمود: میان دو زدن [سبک و شدید] زده می‌شود و بر همۀ بدنش زده می‌شود».

1357- 46605- (4) امام کاظم علیه السلام فرمود: «افترا زننده بین دو گونه زده می‌شود و همۀ بدنش از روی لباس زده می‌شود».