منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 445

1407- 46655- (2) امام صادق علیه السلام فرمود: «مردی، مردی را در زمان امیرالمؤمنین علیه السلام دید و گفت: این بر من افترا بسته است. حضرت فرمود: چه چیزی به تو گفته است؟ او گفت: گفته است با مادر دیگری «1» محتلم شده است. حضرت فرمود: عدالت این است که اگر بخواهی، سایه‌اش را تازیانه بزنی؛ چرا که خواب مثل سایه است. ولی ما او را [به شکلی] دردآور می‌زنیم تا آن که مسلمانان را آزار ندهد. آن‌گاه حضرت او را [به شکلی] دردآور زد».

1408- 46656- (3) روایت شده است که: «مردی به دیگری گفت: دیشب در خواب با مادرت محتلم شدم. آن شخص علیه گوینده به امیرالمؤمنین علیه السلام شکایت برد و خواست تا حدّ بر وی جاری شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اگر بخواهی، سایه‌اش را می‌توانی بزنی ولی من او را خوب ادب می‌کنم تا بعدا مجددا مسلمانان را آزار ندهد. سپس حضرت او را به عنوان تعزیر دردآور زد».

1409- 46657- (4) روایت شده است که: «مردی، مردی را نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آورد و گفت: ای امیرالمؤمنین، این گفته است که با مادرم محتلم شده است. حضرت فرمود: خواب به منزلۀ سایه است؛ اگر بخواهی برایت سایه‌اش را می‌زنم. سپس امام علیه السلام فرمود: ولی من او را ادب می‌کنم تا مجددا مسلمانان را آزار ندهد».

1410- 46658- (5) روایت شده است که: «امیرالمؤمنین علیه السلام فردی را که به دیگری گفته بود: من با مادرت دیشب محتلم شدم، تعزیر کرد».

1411- 46659- (6) امام جعفر صادق علیه السلام از پدرشان علیه السلام از جدّشان علیه السلام روایت کرده‌اند که: «مردی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و گفت: دیشب در خواب دیدم که گویا با مادرم آمیزش می‌کنم. امام فرمود:

امیرالمؤمنین علیه السلام او را در برابر خورشید نگاه داشت و فرمود: سایه‌اش را با شمشیر بزنید. سپس فرمود:

این حدّ تو بود».

ارجاعات

گذشت:

در روایت هفت از باب هیجده، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «یا در شکل کنایه بگوید من با مادرت یا خواهرت محتلم شدم یا مانند آن، در همۀ اینها ادب کردن است ولی به حدّ نرساند».

(1). این تعبیر از آن روست که از دو مرد در روایت یاد می‌شود. یک مرد به مرد دیگر افترا می‌زند، افترا زننده می‌گوید با مادر آن مرد (مرد دیگر) در خواب آمیزش کرده و محتلم شده است.